Το ‘πιάσιμο΄της μονόπλευρης εργασίας

Γράφει ο Γουδεβένος Γεώργιος, Φυσικοθεραπευτής 

Οσοι χειρίζονται ηλεκτρονικούς υπολογιστές, γραφομηχανές ή τηλέφωνα είναι υποψήφιοι να υποστούν το λεγόμενο «σύνδρομο της μονόπλευρης εργασίας». Τα μηχανήματα αυτά βρίσκονται, συνήθως, στα δεξιά ή αριστερά του γραφείου και προκαλούν «πιάσιμο» και πονάκια στον αυχένα και τους ώμους.

εργονομια «Είμαι τριάντα χρόνων, εργάζομαι ως χειριστής ηλεκτρονικών υπολογιστών εδώ και πέντε χρόνια και πρόσφατα έχουν αρχίσει κάποιες ενοχλήσεις στον αυχένα, ιδιαίτερα όταν στρίβω το κεφάλι μου αριστερά, ύστερα από κάποιες ώρες εργασίας, νιώθω «πιάσιμο στην ωμοπλάτη». Υποψιάζομαι ότι πιθανόν να φταίει ο τρόπος εργασίας μου. Τι μπορώ να κάνω για να ανακουφιστώ;»

Η παραπάνω αφήγηση είναι μία από τις πλέον συνήθεις που απευθύνεται τόσο στους γιατρούς όσο και στους φυσικοθεραπευτές από τους ασθενείς που προστρέχουν για βοήθεια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων αυτής της κατάστασης, δηλαδή του «συνδρόμου της μονόπλευρης εργασίας».

Το περίεργο σ’ αυτήν την κατάσταση είναι ότι την πραγματική και ουσιαστική λύση θα τη δώσει ο εργονόμος, (στη συνέχεια θα αναφερθούμε στο ρόλο του) και λιγότερο ο γιατρός ή φυσικοθεραπευτής. Ο μεν γιατρός ως προσφορά μπορεί να προτείνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά ή αναλγητικά και ιατρικές συμβουλές, ο δε φυσικοθεραπευτής μπορεί να συνδράμει στην ανακούφιση του πόνου, στην επαναφορά της κινητικότητας καθώς και στη σταθεροποιητική θεραπεία, με τη διόρθωση της στάσης και ειδικές υποστηρικτικές ασκήσεις. Επίσης, με μέσα όπως laser, υπέρηχοι, διαθερμίες κ.λπ. μπορεί να ανακουφίσει από τον πόνο.

Οπως λοιπόν φαίνεται, ο «τυπικός» αυτός ασθενής είναι θύμα μιας κατάστασης και όχι πάθησης, που ταλαιπωρεί τα άτομα που χειρίζονται ηλεκτρονικούς υπολογιστές, γραφομηχανές ή τηλέφωνα, που συνήθως βρίσκονται τοποθετημένα από τη μία ή την άλλη πλευρά του γραφείου (δηλαδή δεξιά ή αριστερά).

Η λύση σ’ αυτήν την κατάσταση, εφόσον αποκλειστεί από τον ειδικό γιατρό κάποιο παθολογικό πρόβλημα στον αυχένα ή την ωμική ζώνη, έχει να κάνει με την επέμβαση του ειδικού εργονόμου που θα συστήσει ορισμένες διορθώσεις τόσο στο χώρο όσο και στον τρόπο εργασίας σας.

Στη βόρεια Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία (στα προηγμένα κράτη) δίνεται μεγάλη σημασία στη μονόπλευρη εργασία, δηλαδή αυτήν όπου κάποιος πρέπει να στρέψει το κεφάλι του ή το σώμα του από τη μία μόνο πλευρά. Στις μεγάλες εταιρείες, στα σχολεία καθώς και στις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες υπάρχουν ο γιατρός εργασίας, ο φυσικοθεραπευτής και ο εργονόμος, οι οποίοι μελετούν το χώρο και τον τρόπο εργασίας των υπαλλήλων.

Η συνήθης πρακτική είναι η αλλαγή της θέσης των υπολογιστών και των τηλεπικοινωνιακών μέσων, είτε εναλλάξ ανά μήνα ή εβδομάδα αλλαγή από δεξιά στα αριστερά κ.ο.κ. είτε βρίσκοντας μια σταθερή θέση που θεωρείται χαμηλού έως ελάχιστου κινδύνου για την εμφάνιση του «συνδρόμου της μονόπλευρης εργασίας».

Οι ειδικοί θα σας προτείνουν θέσεις αποφόρτισης των σημείων που προκαλούν τον πόνο ή τη δυσκαμψία που, όπως είναι αυτονόητο, εάν για πολλά χρόνια στρίβετε το κεφάλι σας ή το σώμα σας προς, π.χ., μόνο τη δεξιά πλευρά, αυτό θα είναι επιβαρυντικό για αυτή την πλευρά. Ο τρόπος επιβάρυνσης είναι διττός, δηλαδή η δεξιά π.χ. πλευρά γίνεται υπερκινητική, παρουσιάζοντας το «σύνδρομο της υπέρχρησης», η δε αριστερά γίνεται υποκινητική, παρουσιάζοντας δυσκαμψία και μείωση του εύρους κίνησης.

Το αναφερόμενο «πιάσιμο στην ωμοπλάτη» οφείλεται στο χειρισμό του πληκτρολογίου και του ύψος όπου βρίσκεται (συνήθως ψηλότερα από όσο πρέπει) ή στο ακουστικό του τηλεφώνου, που κρατώντας το από τη μία πλευρά την υποχρεώνει να ανυψώνεται και να στρίβει πλάγια, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκαμπτη και ευάλωτη.

 Η συνδρομή των ειδικών στη διευθέτηση του χώρου είναι σημαντική και πολύ αποτελεσματική, ιδιαίτερα στην τήρηση ορισμένων κανόνων εργασίας που αποτελούν το κλειδί στη λύση του προβλήματος αυτού. Η επισήμανση εστιάζεται στο να αποφύγετε το σήκωμα των ώμων ψηλότερα και στη συγκέντρωση των αντικειμένων εργασίας (κείμενα, χειριστήρια, έγγραφα, οθόνη p/c κ.λπ.) σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 35 εκατοστά.

Επίσης, είναι απαραίτητα τα μικρά διαλείμματα και η ενσυνείδητη χαλάρωση των μυών της ωμοπλάτης, όπως και η όσο το δυνατόν αποφυγή της ψυχικής έντασης (στρες), που αυξάνει τόσο τη μυϊκή ένταση στον αυχένα και την ωμοπλάτη όσο και τον πόνο που μπορεί να προκληθεί από αυτή τη θέση και κατάσταση.

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε εργονομικά σχεδιασμένες καρέκλες και γραφεία, να κάθεστε όσο το δυνατόν πιο μέσα στην καρέκλα ώστε να στηρίζεται σωστά η σπονδυλική σας στήλη από το κάθισμα. Ιδανική αντιμετώπιση θα μπορούσε να είναι η, ανάλογα με το σωματότυπο, ηλικία, ύψος, βάρος, φύλο κ.λπ., διευθέτηση του χώρου εργασίας. Αρμόδιος γι’ αυτά είναι ο ειδικός εργονόμος, του οποίου το αντικείμενο υποδηλώνει η ετυμολογία του τίτλου, δηλαδή έργο-εργασία και νόμος, με απλά λόγια, οι νόμοι της εργασίας, που με λεπτομέρειες όπως η θέση, ο φωτισμός, το ύψος και οι αποστάσεις καθώς και οι ιδιαιτερότητες τόσο του ατόμου όσο και του χώρου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Εφικτή αντιμετώπιση σήμερα στη χώρα μας είναι η ιατρική ή φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση, οπότε απευθυνθείτε στους γιατρούς και φυσικοθεραπευτές που θα σας ανακουφίσουν από τα συμπτώματα και είναι πολύ πιθανό να σας προτείνουν ριζικές λύσεις στο πρόβλημα της «μονόπλευρης εργασίας», καθώς και κάποιες συμβουλές εργονομίας.

Ο κατάλληλος φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας μυήσει  στην εργονομία, μια άγνωστη πτυχή της εργασίας και της ζωής σας, που θα σας αποκαλύψει το μυστικό του ευ ζην και του ευ εργάζεσθαι. Η εργονομία θα σας οδηγήσει ένα βήμα παραπάνω τόσο στη σκέψη όσο και στην πράξη, δηλαδή να μην είστε «μονόπλευροι» ούτε στην εργασία, αλλά ούτε και στη ζωή…

Σηκωθείτε από την καρέκλα!

Το καθισιό βλάπτει σοβαρά την υγεία, καθώς συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη, καρκίνο, ακόμη και πρόωρο θάνατο.

Κάποιοι ειδικοί προτείνουν την… όρθια επανάσταση!

1533473878DF2F7C197DB61C249BFBFA

 

Κάνει ύπουλα τη δουλειά της ενώ εμείς δεν κάνουμε… τίποτα. Ο λόγος για την καρέκλα, αναπόσπαστο «αξεσουάρ» του καθισιού, η οποία, όπως αποδεικνύουν ολοένα περισσότερες έρευνες, είναι εξίσου επικίνδυνη για τον παγκόσμιο πληθυσμό με το κάπνισμα ή τηνπαχυσαρκία. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το καθισιό συνδέεται με πλήθος προβλημάτων υγείας, όπως ο διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, ακόμη και με πρόωρο θάνατο. Κάποιοι ειδικοί προτείνουν ως λύση στη «μάστιγα» της καθιστικής ζωής το να… σηκωθούμε όρθιοι – οι τάσεις μάλιστα που έχουν ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αφορούν γραφεία για… ορθίους. Ολοι οι ειδήμονες πάντως συμφωνούν στο εξής: το «διαβολικό» παρατεταμένο καθισιό μπορεί να… εξαγνιστεί με λίγη, έστω και μέτριας έντασης, άσκηση, με απλές αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως το να περπατάμε μέσα στο γραφείο, οι οποίες είναι ικανές να κάνουν τη διαφορά. Ετσι θα σπάσουν τα (τέσσερα) πόδια που απειλούν την υγεία μας και εμείς θα… σταθούμε (κυριολεκτικώς) καλύτερα στα δικά μας. Εάν διαβάζετε αυτό το κείμενο καθιστοί έχοντας μάλιστα περάσει προηγουμένως αρκετές κυριακάτικες χαλαρές ώρες στον καναπέ σας, τότε είναι πολύ πιθανό να έχει ήδη αυξηθεί ο κίνδυνος που αντιμετωπίζετε για καρδιοπάθειες, θρομβώσεις, καρκίνο, ακόμη και για πρόωρο θάνατο. Ολοένα περισσότερα ερευνητικά στοιχεία δείχνουν ότι το παρατεταμένο καθισιό, το οποίο αποτελεί κύριο «συστατικό» του τρόπου ζωής μεγάλης μερίδας του πληθυσμού μονοπωλώντας όχι μόνο τα Σαββατοκύριακα αλλά και την εργάσιμη εβδομάδα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα «δεινά» του σύγχρονου κόσμου, όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα. την ίδια στιγμή αυξάνονται οι φωνές που αναφέρουν ότι ήρθε η ώρα για την… όρθια επανάσταση που θα φέρει το τέλος εποχής (της καρέκλας) εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο «ανάτασης» γιατην υγεία δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.

Ηδη από τη δεκαετία του 1950 κάποιοι επιστήμονες είχαν «ψυχανεμιστεί» ότι η καρέκλα – και μάλιστα στους χώρους εργασίας – «σκοτώνει». Μελέτη που δημοσιεύθηκε εκείνη την εποχή στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» είχε δείξει ότι οι συνεχώς καθισμένοι οδηγοί λεωφορείων του Λονδίνου αντιμετώπιζαν διπλάσιο κίνδυνο εμφράγματος σε σύγκριση με τους ελεγκτές εισιτηρίων που βρίσκονταν σε διαρκή κίνηση μέσα στο όχημα. Από το 1950 ως σήμερα οι… καθιστοί (εργαζόμενοι και όχι μόνο) έχουν αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο και μαζί με αυτούς και οι μελέτες που δείχνουν ότι το… πολύ καθισιό βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Διαβήτης και παχυσαρκία
Τα πιο πρόσφατα νέα για την αρνητική επίδραση της καθιστικής ζωής στην υγεία ήλθαν στο φως στα τέλη του περασμένου μήνα μέσω δημοσίευσης στην επιστημονική επιθεώρηση «Diabetologia». Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ μελέτησαν 878 άνδρες και γυναίκες που αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και ανακάλυψαν σύνδεση μεταξύ των επιπέδων γλυκόζης και λιπιδίων του αίματος – αποτελούν αμφότερα βιοχημικούς δείκτες διαβήτη – και του χρόνου που περνούσε καθιστό το κάθε άτομο. Ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στη μελέτη κάθονταν λίγες ώρες κάθε ημέρα – περίπου τρεις – ωστόσο οι περισσότεροι περνούσαν πάνω από 10 ώρες καθιστοί (αριθμός που συνάδει με αυτόν που δείχνουν τα περισσότερα στοιχεία σε ό,τι αφορά τον σύγχρονο άνθρωπο) και κάποιοι λίγοι ακόμη και 16 ώρες ημερησίως (στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή μπροστά στην τηλεόραση). Σύμφωνα με τα ευρήματα, όσο περισσότερο χρόνο περνούσε καθιστό ένα άτομο τόσο υψηλότερη συγκέντρωση γλυκόζης και λιπιδίων συσσωρευόταν στο αίμα του.
Το να στέκεται κάποιος όρθιος τρεις ώρες επιπλέον την ημέρα, ακόμη και αν δεν ασκείται, μπορεί να τον κάνει να «κάψει» περί τα 3,6 κιλά λίπους ετησίως, υποστηρίζουν οι ερευνητές από το Λέστερ και εξηγούν ότι στην όρθια στάση οι μύες  «δουλεύουν» λίγο παραπάνω από τη στάση… καθισιού και φαίνεται να παράγουν περισσότερα ένζυμα τα οποία διασπούν το σάκχαρο και τα λιπίδια στην κυκλοφορία του αίματος.
Καρδιαγγειακά και καρκίνος
Μελέτη της ίδιας ομάδας η οποία δημοσιεύθηκε και πάλι στο «Diabetologia» τον περασμένο Οκτώβριο και βασίστηκε σε στοιχεία 18 προηγούμενων μελετών που περιελάμβαναν 794.577 άτομα έδειξε πολλά και σημαντικά δεινά του καθισιού (συμπεριλαμβανομένου και πάλι του διαβήτη). Κατ’ αρχάς οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο μέσος ενήλικας περνά το 50% – 70% του χρόνου του καθιστός. Κατά δεύτερον είδαν ότι όσοι εκ των συμμετεχόντων στη μελέτη είχαν την πιο καθιστική ζωή σε σύγκριση με τους υπόλοιπους αντιμετώπιζαν αυξημένο κατά 112% κίνδυνο για διαβήτη, κατά 147% για καρδιαγγειακά νοσήματα και κατά 49% για πρόωρο θάνατο (ακόμη και αν γυμνάζονταν τακτικά). Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν κάποιος διάγει έναν άκρως… καθιστικό βίο, ακόμη και αν κάνει μέσα στην ημέρα 30λεπτη μέτρια άσκηση, όπως συστήνουν οι αρμόδιοι οργανισμοί, δεν εξαλείφει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει σε ό,τι αφορά την υγεία του. Οι επιστήμονες λένε ότι το καθισιό είναι γενικώς κακό για την υγεία, όπως είναι και το κάπνισμα, ασχέτως του αν το άτομο ακολουθεί κάποιους άλλους υγιεινούς… δρόμους στη ζωή του. Βέβαια οι ειδικοί από το Λέστερ τονίζουν πως αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί δικαιολογία… μη άσκησης. Οπως υπογραμμίζουν, πρέπει όλοι να ασκούνται έστω και 30 λεπτά ημερησίως και όσο για τις υπόλοιπες 23,5 ώρες της ημέρας, να είναι όσο λιγότερο καθιστοί μπορούν.
Τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου εξαιτίας των πολλών ωρών ημερησίως στην καρέκλα υπογραμμίζει άλλη μία μεγάλη μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2012 στηνεπιθεώρηση «Archives of Internal Medicine». Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν 22.497 άτομα ηλικίας 45 ετών και άνω και είδαν ότι όσοι «αλυσοδένονταν» στην καρέκλα για 11 ώρες ή και περισσότερο μέσα στην ημέρα αντιμετώπιζαν αυξημένες κατά 40% πιθανότητες θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο. Οπως επίσης προέκυψε από τη μελέτη ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου ήταν αυξημένος κατά 15% στα άτομα που κάθονταν 8-11 ώρες ημερησίως σε σύγκριση με όσα κάθονταν λιγότερο από τέσσερις ώρες την ημέρα.
Συνέχεια στο… κακών του καθισιού ανάγνωσμα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε το 2011 στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Ινστιτούτου για την Ερευνα στον Καρκίνο στηνΟυάσιγκτον και η οποία έδειξε ότι οι πολλές ώρες στην καρέκλα «εγκυμονούν» μεταξύ άλλων και καρκίνο. Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα ευρήματα που ανήκαν σε ειδικούς της Αμερικανικής Εταιρείας για τον Καρκίνο, μόνο στις ΗΠΑ το υπερβολικό καθισιό μεταφράζεται σε περισσότερες από 90.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου ετησίως (49.000 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και 43.000 περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου). τηνίδια στιγμή άλλη μελέτη ειδικών των Υπηρεσιών Υγείας της επαρχίας της Αλμπέρτα στον Καναδά η οποία παρουσιάστηκε στο ίδιο συνέδριο έδειξε ότι η τακτική φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, αλλά και του ενδομητρίου κατά 25%-30%. Οι ερευνητές οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό έπειτα από ανάλυση στοιχείων 200 διαφορετικών μελετών ανέφεραν πως υπάρχουν επίσης ενδείξεις σχετικά με το ότι η τακτική άσκηση – ακόμη και το γρήγορο περπάτημα της μισής ώρας ημερησίως – μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης και άλλων μορφών καρκίνου και συγκεκριμένα του πνεύμονα, του προστάτη και των ωοθηκών.
Θανατηφόρα… τηλεόραση

Από όλες τις πτυχές της καθιστικής συμπεριφοράς μας, οι ώρες μπροστά στην τηλεόραση φαίνεται να στοιχίζουν περισσότερο στην υγεία. Πρόσφατη μελέτη ειδικών από τηνΑυστραλία έδειξε πως για κάθε ώρα που βλέπουμε τηλεόραση το νήμα της ζωής μπορεί να μικραίνει ως και κατά 22 λεπτά, ενώ από αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στην online ιατρική επιθεώρηση «BMJ Open» τον περασμένο Ιούλιο προέκυψε ότι ο αμερικανικός πληθυσμός θα μπορούσε να κερδίσει δύο χρόνια ζωής κατά μέσο όρο αν μείωνε το καθισιό σε λιγότερες από τρεις ώρες μέσα στην ημέρα και 1,38 χρόνια ζωής αν μείωνε συγκεκριμένα τηντηλεθέαση σε λιγότερο από δύο ώρες ημερησίως. Ανασκόπηση μελετών που εμφανίστηκε το 2011 στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης (JAMA) ανέφερε ότι κάθε αύξηση της τηλεθέασης κατά δύο ώρες ημερησίως συνδεόταν με 176 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2, 38 νέες περιπτώσεις θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου και 104 νέες περιπτώσεις θνησιμότητας από όλα τα αίτια ανά 100.000 Αμερικανούς ετησίως. Για ποιον λόγο το καθισιό μπροστά στην τηλεόραση αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο της υγείας; Μα επειδή όταν βλέπουμε τηλεόραση το σώμα ουσιαστικώς «κατεβάζει ρολά». Οπως σημειώνουν οι ειδικοί, όταν εργαζόμαστε καθιστοί, κινούμαστε έστω και λίγο μιλώντας στο τηλέφωνο, γράφοντας στον υπολογιστή ή ψάχνοντας κάποια χαρτιά. Στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή βασιλεύει η… πλήρης ακινησία (η οποία συχνά συνδυάζεται και με κατανάλωση ανθυγιεινών σνακ).

Ποιές λύσεις, λοιπόν, προτείνουν οι ειδικοί?
Μπορείτε να τις διαβάσετε πατώντας εδώ