Τί είναι η Αναπνευστική Φυσικοθεραπεία?

Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στην αντιμετώπιση και θεραπεία διαταραχών του πνευμονικού αερισμού, όπως η χρόνια βρογχίτιδα, το άσθμα, το πνευμονικό εμφύσημα και η κυστική ίνωση.

Note to self: Just Breathe..

Note to self: Just Breathe..

Στόχος της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας είναι:

  • Η βελτίωση του πνευμονικού αερισμού
  • Η μείωση του αναπνευστικού έργου
  • Ο καθαρισμός του τραχειοβρογχικού δένδρου

Τεχνικές αναπνευστικής φυσικοθεραπείας:

 

Διαφραγματική Αναπνοή

Η διαφραγματική αναπνοή είναι η πιο ξεκούραστη μέθοδος αερισμού. Οι ασθενείς μαθαίνουν να επιτελούν τις καθημερινές δραστηριότητες χωρίς να αυξάνουν το έργο της αναπνοής τους και να δυσπνοούν, καθώς επίσης μαθαίνουν να χαλαρώνουν και να ελέγχουν την αναπνοή τους σε περιπτώσεις δύσπνοιας.

 

Επανεκπαίδευση και ενδυνάμωση αναπνευστικών μυών

Το πρόγραμμα επανεκπαίδευσης και ενδυνάμωσης των αναπνευστικών μυών αφορά στην αύξηση της δύναμης και της αντοχής των εισπνευστικών μυών μέσω προπόνησης αποκλειστικά των εισπνευστικών μυών ή μέσω αναπνευστικών ασκήσεων σε συνδυασμό με κίνηση των άνω και κάτω άκρων σε εργομετρικό ποδήλατο ή διάδρομο.

 

Τεχνικές βρογχικής παροχέτευσης

Είναι μία σειρά από τεχνικές, οι οποίες είναι η βάση για την κινητοποίηση, μετακίνηση και απομάκρυνση των βρογχικών εκκρίσεων

 

. Παροχέτευση σε ανάρροπη θέση
. Τοπική θωρακική έκπτυξη
. Πλήξεις – δονήσεις
. Εξάσκηση βήχα
. Τεχνική βίαιης εκπνευστικής προσπάθειας

Αναπνευστική Φυσικοθεραπεία

Εφαρμόζεται σε ασθένειες όπως:

 

. Χρόνια βρογχίτιδα
. Πνευμονικό εμφύσημα
. Βρογχικό άσθμα
. Κυφοσκολίωση
. Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα
. Νευρομυϊκές παθήσεις

Πηγή: humankinetics

Ασκήσεις στο νερό: Κρατηθείτε σε φόρμα

Αν σας αρέσει να βρίσκεστε μέσα στο νερό αλλά βαριέστε να κολυμπάτε με τις ώρες πάνω κάτω, ή θέλετε να διατηρήσετε τη φόρμα που πιάσατε το χειμώνα χωρίς να συνεχίσετε τις επισκέψεις στο γυμναστήριο με τον καύσωνα, υπάρχουν κάποιες ασκήσεις που μπορείτε να δοκιμάσετε στη θάλασσα ή την πισίνα, και οι οποίες θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε τη γραμμή σας χωρίς να θυσιάσετε στο ελάχιστο το summer feeling.

Ασκηθείτε στο πιο ευχάριστο περιβάλλον: το υδάτινο!

Ασκηθείτε στο πιο ευχάριστο περιβάλλον: το υδάτινο!

Οι ασκήσεις στο νερό είναι επίσης ασφαλέστερες και πιο άνετες για τις έγκυες γυναίκες και για όσους είναι υπέρβαροι ή υποφέρουν από αρθρίτιδα και μυϊκούς πόνους. Δεδομένου ότι το βάρος του σώματος μειώνεται και οι κινήσεις επιβραδύνονται είναι πολύ λιγότερο πιθανό να κινδυνεύσετε από τραυματισμούς.

Εμείς συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε μερικές απλές ασκήσεις που μπορείτε να κάνετε μέσα στο νερό. Εσείς απλά πάρτε την απόφαση να σηκωθείτε από την ξαπλώστρα. Τα υπόλοιπα θα είναι εύκολα.

  • Σταθείτε με τα πόδια ελαφρώς ανοιχτά και τα χέρια τεντωμένα μπροστά από το σώμα σας, κρατώντας μία μπάλα. Σπρώξτε την μπάλα κάτω από το νερό, και μετακινήστε την έτσι ώστε να σχηματίζει οκτάρια κάτω από την επιφάνεια. Κρατήστε σταθερό ρυθμό, χωρίς να πιέζετε τους ώμους και την πλάτη σας. Επαναλάβετε 10 φορές.
  • Σταθείτε με το σώμα σας σε ευθεία γραμμή, κουνώντας τα χέρια και τα πόδια σα να κάνετε σημειωτόν. Ο στόχος είναι να τα τεντώσετε όσο περισσότερο μπορείτε, ισιώνοντας τα δάχτυλα των ποδιών και κουνώντας γρήγορα τα μπράτσα μπρος πίσω. Η αντίσταση που δημιουργείται από το νερό θα κρατήσει την κίνηση σε αργό ρυθμό. Κάντε σύντομα διαλείμματα κάθε δύο λεπτά και επαναλάβετε πέντε φορές.
  • Αν βρίσκεστε σε πισίνα, σταθείτε με το ένα χέρι τεντωμένο να ακουμπά την άκρη της, και τα πόδια να πατάνε κάτω. Εισπνεύστε τεντώνοντας το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι και εκπνεύστε καθώς γέρνετε το σώμα σας στο πλάι προς το εσωτερικό της πισίνας. Επαναλάβετε 10 φορές και αλλάξτε πλευρά.
  • Η επιτυχία στην άσκηση αυτή σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με το επίπεδο της φυσικής σας κατάστασης. Έτσι αν είστε αρχάριοι μην απογοητευθείτε από τα (πιθανότατα πενιχρά) αποτελέσματα. Με την εξάσκηση και βέβαια την απαραίτητη υπομονή θα μπορέσετε να κάνετε κανονικά την άσκηση. Ξεκινήστε με τα πόδια σας να «πατώνουν» και τα χέρια χαλαρά στο πλάι του σώματός σας. Λυγίστε τα γόνατα και πηδήξτε όσο ψηλότερα μπορείτε έξω από το νερό ανοίγοντας ταυτόχρονα τα πόδια σε αριστερή και δεξιά κατεύθυνση, προσέχοντας τα δάχτυλα των ποδιών σας να «κοιτούν» προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, σηκώστε τα χέρια από την πλάγια προηγούμενη θέση, πάνω από το κεφάλι σας. Στην μέγιστη φάση του άλματός σας, τα άκρα σας θα πρέπει να σχηματίζουν ένα αστέρι. Προσγειωθείτε ξανά στο βυθό με τα γόνατα λυγισμένα και τα πόδια ανοικτά. Στη συνέχεια πηδήξτε ξανά όσο ψηλότερα μπορείτε και προσγειωθείτε στην αρχική σας στάση. Όσο πιο ρηχά ξεκινήσετε, τόσο πιο εύκολη θα είναι η άσκηση.
  • Για να γυμνάσετε το στήθος, τους ώμους και το πάνω μέρος της πλάτης πολύ καλή άσκηση είναι τα «παλαμάκια» μέσα στο νερό. Τεντώστε τα χέρια μπροστά σας με τις παλάμες να κοιτάνε η μία την άλλη, και ενώστε τις με γρήγορες κινήσεις αναταράζοντας το νερό και προσπαθώντας να σηκώσετε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πίδακα.
  • Σταθείτε σε βαθύ κάθισμα, τεντώνοντας τα χέρια μπροστά από το σώμα σας με τις παλάμες κάθετα στο νερό και τα δάχτυλα έξω από αυτό. Σπρώξτε το νερό με γρήγορες κινήσεις για να γυμνάσετε τρικέφαλους, στήθος και πρόσθιο μέρος των ώμων.

Ευχαριστώ θερμά το in2life.gr για τις πληροφορίες.

Σηκωθείτε από την καρέκλα! (μέρος 2ο)

Γράφει η Τσώλη Θεοδώρα, στο ΒΗΜΑscience

 

(Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος του άρθρου, πατώντας εδώ)

Κάνει ύπουλα τη δουλειά της ενώ εμείς δεν κάνουμε… τίποτα. Ο λόγος για την καρέκλα, αναπόσπαστο «αξεσουάρ» του καθισιού, η οποία, όπως αποδεικνύουν ολοένα περισσότερες έρευνες, είναι εξίσου επικίνδυνη για τον παγκόσμιο πληθυσμό με το κάπνισμα ή τηνπαχυσαρκία. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το καθισιό συνδέεται με πλήθος προβλημάτων υγείας, όπως ο διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, ακόμη και με πρόωρο θάνατο. Κάποιοι ειδικοί προτείνουν ως λύση στη «μάστιγα» της καθιστικής ζωής το να… σηκωθούμε όρθιοι – οι τάσεις μάλιστα που έχουν ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αφορούν γραφεία για… ορθίους. Ολοι οι ειδήμονες πάντως συμφωνούν στο εξής: το «διαβολικό» παρατεταμένο καθισιό μπορεί να… εξαγνιστεί με λίγη, έστω και μέτριας έντασης, άσκηση, με απλές αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως το να περπατάμε μέσα στο γραφείο, οι οποίες είναι ικανές να κάνουν τη διαφορά. Ετσι θα σπάσουν τα (τέσσερα) πόδια που απειλούν την υγεία μας και εμείς θα… σταθούμε (κυριολεκτικώς) καλύτερα στα δικά μας. 

 

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτείνουν ως λύση στη σύγχρονη καθιστική «μάστιγα» που πλήττει τον πληθυσμό την… ορθοστασία. Είναι όμως αυτή η λύση; ρωτήσαμε τον επίκουρο καθηγητή Εργοφυσιολογίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Σταύρο Κάβουρα. Εκείνος μας απάντησε ότι δεν μπορούν να δοθούν αβίαστα απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Οπως είπε«στη σύγχρονη εποχή αναζητούμε τη λύση της «τεμπελιάς» προκειμένου να γλιτώσουμε από τα δεινά του καθιστικού και γενικότερα ανθυγιεινού τρόπου ζωής μας. Ψάχνουμε τον πιο ανώδυνο και εύκολο τρόπο για να αποφύγουμε τα «κακά» της υποκινητικότητας, αναζητούμετην ελάχιστη ποσότητα άσκησης η οποία θα μας κρατήσει σε μια σχετικά καλή φυσική κατάσταση, ενώ εμείς θέλουμε κατά βάση να διάγουμε έναν καθιστικό βίο».

Σε ό,τι αφορά την όρθια στάση και κυρίως κατά τις ώρες εργασίας η οποία προτείνεται από κάποιους επιστήμονες, ο έλληνας ειδικός βλέπει λίγα οφέλη. Οπως σημειώνει «σε ό,τι αφοράτην ενεργειακή δαπάνη, το πόσες δηλαδή θερμίδες καταναλώνει το άτομο, η διαφορά μεταξύ του να είναι καθιστό ή όρθιο είναι αμελητέα – κατά μέσο όρο καίμε μια θερμίδα το λεπτό καθισμένοι και 1,1-1,2 το λεπτό όταν είμαστε όρθιοι. Εάν βέβαια το να είμαστε όρθιοι συνδέεται και με κάποιον βαθμό κίνησης, τότε μπορεί να υπάρξουν μεγαλύτερα οφέλη».

shutterstock_54235483

Σε ό,τι πάλι αφορά την πρόληψη νόσων η όρθια στάση φαίνεται να σώζει από κάποιες καταστάσεις, όπως η θρόμβωση εν τω βάθει φλεβών. «Οταν είμαστε όρθιοι είναι σαν να κάνουμε κατά κάποιον τρόπο μασάζ στις φλέβες μας  επειδή κινητοποιούνται ορισμένοι μύες σε πολύ μικρό βαθμό. Ωστόσο τα πραγματικά οφέλη για τον οργανισμό προκύπτουν μόνο όταν γίνεται σύσπαση των μυών μέσω της πιο έντονης άσκησης».

 

30 λεπτά την ημέρα
Ο ειδικός επισημαίνει ότι οι κοινώς αποδεκτές οδηγίες σε ό,τι αφορά την άσκηση του πληθυσμού οι οποίες υποστηρίζονται από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία και το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής, αναφέρουν ότι ο καθένας πρέπει να έχει κατ’ ελάχιστον 30 λεπτά μέτριας δραστηριότητας την ημέρα (δραστηριότητες όπως το γρήγορο περπάτημα που προκαλούν μέτριο λαχάνιασμα ή λίγη εφίδρωση, όχι όμως και υπερβολική κούραση ή εξάντληση). Μάλιστα τα 30 λεπτά άσκησης ημερησίως που πρέπει να ακολουθεί το άτομο μπορεί και να συμπληρώνονται σε διαφορετικές στιγμές μέσα στην ημέρα – αρκεί τηνκάθε φορά η μέτριας έντασης άσκηση να διαρκεί τουλάχιστον 10 λεπτά. «Αυτό σημαίνει πως το ίδιο αποτέλεσμα για τον οργανισμό έχει το να περπατήσει κάποιος επί μισή ώρα με το να περπατήσει 10 λεπτά, να μπει στο λεωφορείο, να περπατήσει άλλα 10 λεπτά ως τη δουλειά του και να ακολουθήσει την αντίστροφη διαδρομή ώρες αργότερα όταν ολοκληρώσει την εργασία του. Η «αθροιστική» προσέγγιση έχει αποτέλεσμα και αυτό έχει αποδειχθεί πλέον από μελέτες» λέει ο κ. Κάβουρας. Τα τελευταία περίπου τρία χρόνια στις οδηγίες αυτές προστέθηκε και πάλι η πιο έντονη άσκηση, έστω και δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. «Οι ειδικοί του Αμερικανικού Κολεγίου Αθλητιατρικής καθώς και της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιολογίας αναφέρουν πλέον ότι έστω για ένα 20λεπτο τη φορά, δύο με τρεις φορές εβδομαδιαίως, πρέπει να κάνουμε και λίγο πιο έντονη άσκηση, όπως το να τρέχουμε».
Ο έλληνας επιστήμονας επαναλαμβάνει πως δεν χρειάζεται κάποιος να ασκηθεί πολύ έντονα για να δει αποτελέσματα στην υγεία του. «Αν κάποιος κάνει μια ώρα γρήγορο περπάτημα, τότε τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων του για τις επόμενες 48 ώρες είναι χαμηλότερα κατά 15%-20%, ακόμη και αν καταναλώνονται πλούσια σε λιπίδια γεύματα – μεγάλο όφελος, αν και βραχυπρόθεσμο, υπάρχει και σε ό,τι αφορά τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος. Μετά τις 48 ώρες το όφελος αυτό χάνεται, γεγονός που δείχνει πως το ανθρώπινο σώμα δεν λειτουργεί ως «κουμπαράς» στον οποίον μπορείς να αποταμιεύσεις επί μακρόν την άσκηση που έκανες για να έχεις οφέλη. Τα οφέλη είναι σημαντικά αλλά διαρκούν λίγο, για αυτό και πρέπει να ασκούμαστε σε τακτική και σταθερή βάση. Είναι όμως και θέμα ποσότητας άσκησης: αν για παράδειγμα κάποιος περπατήσει μόνο 20 λεπτά και όχι μια ώρα την ημέρα, τότε δεν θα εμφανίσει μειωμένα τριγλυκερίδια ούτε για 48 ώρες».
 
Ξυπνητήρι κάθε ώρα!
Πάντως, κατά τον κ. Κάβουρα, η λύση στον «παχύσαρκο» σύγχρονο κόσμο μας δεν βρίσκεται στην… ορθοστασία. «Η πολύωρη ορθοστασία, για παράδειγμα στο γραφείο, μπορεί να καταπονήσει το μυοσκελετικό σύστημα – κυρίως σε άτομα με προδιάθεση για προβλήματα στη μέση – και να κάνει τελικώς το άτομο να μην κουνά ούτε το… δαχτυλάκι του την υπόλοιπη ημέρα. Παράλληλα, η παρατεταμένη ορθοστασία έχει συνδεθεί με σημαντικό κίνδυνο αθηροσκλήρωσης των καρωτίδων εξαιτίας του επιπλέον φορτίου που δέχεται το κυκλοφορικό σύστημα, καθώς και με κίνδυνο κιρσών. Πιστεύω ότι η λύση είναι να υπάρχει κατά το δυνατόν δραστηριότητα μέσα στην ημέρα και ας κάθεται ο εργαζόμενος στην καρέκλα του όσο δουλεύει. Ας περπατά λίγο παραπάνω για να φθάσει στη δουλειά του, ας σηκώνεται κάθε μισή ή μια ώρα για να περπατήσει στο γραφείο, ας ανέβει με τις σκάλες αντί να πάρει το ασανσέρ. Είναι χαρακτηριστική η μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν από περίπου μία πενταετία και επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές: όταν ερευνητές στις ΗΠΑ έβαλαν κάποιους εργαζομένους να σηκώνονται από το γραφείο τους κάθε μία ώρα και να περπατούν μερικές δεκάδες μέτρα προτού ξανακαθίσουν και αρχίσουν να εργάζονται είδαν ότι σε διάστημα ενός χρόνου οι εθελοντές έχασαν 4-5 κιλά εξαιτίας αυτής και μόνο της αλλαγής στηνκαθημερινότητά τους και χωρίς να υπάρξει καμία άλλη διαφοροποίηση στον τρόπο ζωής τους ή στη διατροφή τους».

Σε κάθε περίπτωση, το σίγουρο είναι, όπως επιβεβαιώνει συνεχώς η επιστήμη, πως οι πολλές ώρες καθιστικής ζωής ημερησίως επιβαρύνουν τον οργανισμό. Και με «πυξίδα» αυτή τηνολοένα και πιο πλούσια γνώση, το μέλλον ίσως μας επιφυλάσσει εκπλήξεις διαμορφώνοντας ένα πιο… αφ’ υψηλού τοπίο. Το παρόν μάς δίνει μια μικρή γεύση: στις ΗΠΑ έχουν ήδη γίνει δίκες στις οποίες εργαζόμενοι ζητούν αποζημιώσεις από τους εργοδότες τους για προβλήματα υγείας που υπέστησαν λόγω των πολλών ωρών καθισιού στο γραφείο. Στον Καναδά η Εταιρεία για τη Φυσιολογία της Ασκησης εξέδωσε οδηγίες καθιστικής συμπεριφοράς για τα παιδιά στις οποίες αποτρέπει τους μικρούς να περνούν περισσότερες από δύο ώρες ψυχαγωγίας καθιστοί, ενώ αναμένονται και οδηγίες για τους ενηλίκους. Στη Δανία οι εργοδότες θα είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να παρέχουν γραφεία που αλλάζουν ύψος για τους υπαλλήλους τους. Ισως κάποτε υπάρξει και ένας καθολικός νόμος «απαγόρευσης του παρατεταμένου καθισιού». Μπορεί να σας φαίνεται το λιγότερο αστείο, αλλά το ίδιο θα φαινόταν σε κάποιον πριν από 20 χρόνια ο νόμος απαγόρευσης του καπνίσματος που ισχύει και εφαρμόζεται (με… μελανές εξαιρέσεις) στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Διαβάστε 10 εύκολους τρόπους για να κινηθείτε μέσα στη μέρα, εδώ

Σηκωθείτε από την καρέκλα!

Το καθισιό βλάπτει σοβαρά την υγεία, καθώς συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη, καρκίνο, ακόμη και πρόωρο θάνατο.

Κάποιοι ειδικοί προτείνουν την… όρθια επανάσταση!

1533473878DF2F7C197DB61C249BFBFA

 

Κάνει ύπουλα τη δουλειά της ενώ εμείς δεν κάνουμε… τίποτα. Ο λόγος για την καρέκλα, αναπόσπαστο «αξεσουάρ» του καθισιού, η οποία, όπως αποδεικνύουν ολοένα περισσότερες έρευνες, είναι εξίσου επικίνδυνη για τον παγκόσμιο πληθυσμό με το κάπνισμα ή τηνπαχυσαρκία. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το καθισιό συνδέεται με πλήθος προβλημάτων υγείας, όπως ο διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, ακόμη και με πρόωρο θάνατο. Κάποιοι ειδικοί προτείνουν ως λύση στη «μάστιγα» της καθιστικής ζωής το να… σηκωθούμε όρθιοι – οι τάσεις μάλιστα που έχουν ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αφορούν γραφεία για… ορθίους. Ολοι οι ειδήμονες πάντως συμφωνούν στο εξής: το «διαβολικό» παρατεταμένο καθισιό μπορεί να… εξαγνιστεί με λίγη, έστω και μέτριας έντασης, άσκηση, με απλές αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως το να περπατάμε μέσα στο γραφείο, οι οποίες είναι ικανές να κάνουν τη διαφορά. Ετσι θα σπάσουν τα (τέσσερα) πόδια που απειλούν την υγεία μας και εμείς θα… σταθούμε (κυριολεκτικώς) καλύτερα στα δικά μας. Εάν διαβάζετε αυτό το κείμενο καθιστοί έχοντας μάλιστα περάσει προηγουμένως αρκετές κυριακάτικες χαλαρές ώρες στον καναπέ σας, τότε είναι πολύ πιθανό να έχει ήδη αυξηθεί ο κίνδυνος που αντιμετωπίζετε για καρδιοπάθειες, θρομβώσεις, καρκίνο, ακόμη και για πρόωρο θάνατο. Ολοένα περισσότερα ερευνητικά στοιχεία δείχνουν ότι το παρατεταμένο καθισιό, το οποίο αποτελεί κύριο «συστατικό» του τρόπου ζωής μεγάλης μερίδας του πληθυσμού μονοπωλώντας όχι μόνο τα Σαββατοκύριακα αλλά και την εργάσιμη εβδομάδα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα «δεινά» του σύγχρονου κόσμου, όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα. την ίδια στιγμή αυξάνονται οι φωνές που αναφέρουν ότι ήρθε η ώρα για την… όρθια επανάσταση που θα φέρει το τέλος εποχής (της καρέκλας) εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο «ανάτασης» γιατην υγεία δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.

Ηδη από τη δεκαετία του 1950 κάποιοι επιστήμονες είχαν «ψυχανεμιστεί» ότι η καρέκλα – και μάλιστα στους χώρους εργασίας – «σκοτώνει». Μελέτη που δημοσιεύθηκε εκείνη την εποχή στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» είχε δείξει ότι οι συνεχώς καθισμένοι οδηγοί λεωφορείων του Λονδίνου αντιμετώπιζαν διπλάσιο κίνδυνο εμφράγματος σε σύγκριση με τους ελεγκτές εισιτηρίων που βρίσκονταν σε διαρκή κίνηση μέσα στο όχημα. Από το 1950 ως σήμερα οι… καθιστοί (εργαζόμενοι και όχι μόνο) έχουν αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο και μαζί με αυτούς και οι μελέτες που δείχνουν ότι το… πολύ καθισιό βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Διαβήτης και παχυσαρκία
Τα πιο πρόσφατα νέα για την αρνητική επίδραση της καθιστικής ζωής στην υγεία ήλθαν στο φως στα τέλη του περασμένου μήνα μέσω δημοσίευσης στην επιστημονική επιθεώρηση «Diabetologia». Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ μελέτησαν 878 άνδρες και γυναίκες που αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και ανακάλυψαν σύνδεση μεταξύ των επιπέδων γλυκόζης και λιπιδίων του αίματος – αποτελούν αμφότερα βιοχημικούς δείκτες διαβήτη – και του χρόνου που περνούσε καθιστό το κάθε άτομο. Ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στη μελέτη κάθονταν λίγες ώρες κάθε ημέρα – περίπου τρεις – ωστόσο οι περισσότεροι περνούσαν πάνω από 10 ώρες καθιστοί (αριθμός που συνάδει με αυτόν που δείχνουν τα περισσότερα στοιχεία σε ό,τι αφορά τον σύγχρονο άνθρωπο) και κάποιοι λίγοι ακόμη και 16 ώρες ημερησίως (στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή μπροστά στην τηλεόραση). Σύμφωνα με τα ευρήματα, όσο περισσότερο χρόνο περνούσε καθιστό ένα άτομο τόσο υψηλότερη συγκέντρωση γλυκόζης και λιπιδίων συσσωρευόταν στο αίμα του.
Το να στέκεται κάποιος όρθιος τρεις ώρες επιπλέον την ημέρα, ακόμη και αν δεν ασκείται, μπορεί να τον κάνει να «κάψει» περί τα 3,6 κιλά λίπους ετησίως, υποστηρίζουν οι ερευνητές από το Λέστερ και εξηγούν ότι στην όρθια στάση οι μύες  «δουλεύουν» λίγο παραπάνω από τη στάση… καθισιού και φαίνεται να παράγουν περισσότερα ένζυμα τα οποία διασπούν το σάκχαρο και τα λιπίδια στην κυκλοφορία του αίματος.
Καρδιαγγειακά και καρκίνος
Μελέτη της ίδιας ομάδας η οποία δημοσιεύθηκε και πάλι στο «Diabetologia» τον περασμένο Οκτώβριο και βασίστηκε σε στοιχεία 18 προηγούμενων μελετών που περιελάμβαναν 794.577 άτομα έδειξε πολλά και σημαντικά δεινά του καθισιού (συμπεριλαμβανομένου και πάλι του διαβήτη). Κατ’ αρχάς οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο μέσος ενήλικας περνά το 50% – 70% του χρόνου του καθιστός. Κατά δεύτερον είδαν ότι όσοι εκ των συμμετεχόντων στη μελέτη είχαν την πιο καθιστική ζωή σε σύγκριση με τους υπόλοιπους αντιμετώπιζαν αυξημένο κατά 112% κίνδυνο για διαβήτη, κατά 147% για καρδιαγγειακά νοσήματα και κατά 49% για πρόωρο θάνατο (ακόμη και αν γυμνάζονταν τακτικά). Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν κάποιος διάγει έναν άκρως… καθιστικό βίο, ακόμη και αν κάνει μέσα στην ημέρα 30λεπτη μέτρια άσκηση, όπως συστήνουν οι αρμόδιοι οργανισμοί, δεν εξαλείφει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει σε ό,τι αφορά την υγεία του. Οι επιστήμονες λένε ότι το καθισιό είναι γενικώς κακό για την υγεία, όπως είναι και το κάπνισμα, ασχέτως του αν το άτομο ακολουθεί κάποιους άλλους υγιεινούς… δρόμους στη ζωή του. Βέβαια οι ειδικοί από το Λέστερ τονίζουν πως αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί δικαιολογία… μη άσκησης. Οπως υπογραμμίζουν, πρέπει όλοι να ασκούνται έστω και 30 λεπτά ημερησίως και όσο για τις υπόλοιπες 23,5 ώρες της ημέρας, να είναι όσο λιγότερο καθιστοί μπορούν.
Τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου εξαιτίας των πολλών ωρών ημερησίως στην καρέκλα υπογραμμίζει άλλη μία μεγάλη μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2012 στηνεπιθεώρηση «Archives of Internal Medicine». Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν 22.497 άτομα ηλικίας 45 ετών και άνω και είδαν ότι όσοι «αλυσοδένονταν» στην καρέκλα για 11 ώρες ή και περισσότερο μέσα στην ημέρα αντιμετώπιζαν αυξημένες κατά 40% πιθανότητες θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο. Οπως επίσης προέκυψε από τη μελέτη ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου ήταν αυξημένος κατά 15% στα άτομα που κάθονταν 8-11 ώρες ημερησίως σε σύγκριση με όσα κάθονταν λιγότερο από τέσσερις ώρες την ημέρα.
Συνέχεια στο… κακών του καθισιού ανάγνωσμα με μια μελέτη που παρουσιάστηκε το 2011 στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Ινστιτούτου για την Ερευνα στον Καρκίνο στηνΟυάσιγκτον και η οποία έδειξε ότι οι πολλές ώρες στην καρέκλα «εγκυμονούν» μεταξύ άλλων και καρκίνο. Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα ευρήματα που ανήκαν σε ειδικούς της Αμερικανικής Εταιρείας για τον Καρκίνο, μόνο στις ΗΠΑ το υπερβολικό καθισιό μεταφράζεται σε περισσότερες από 90.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου ετησίως (49.000 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και 43.000 περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου). τηνίδια στιγμή άλλη μελέτη ειδικών των Υπηρεσιών Υγείας της επαρχίας της Αλμπέρτα στον Καναδά η οποία παρουσιάστηκε στο ίδιο συνέδριο έδειξε ότι η τακτική φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, αλλά και του ενδομητρίου κατά 25%-30%. Οι ερευνητές οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό έπειτα από ανάλυση στοιχείων 200 διαφορετικών μελετών ανέφεραν πως υπάρχουν επίσης ενδείξεις σχετικά με το ότι η τακτική άσκηση – ακόμη και το γρήγορο περπάτημα της μισής ώρας ημερησίως – μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης και άλλων μορφών καρκίνου και συγκεκριμένα του πνεύμονα, του προστάτη και των ωοθηκών.
Θανατηφόρα… τηλεόραση

Από όλες τις πτυχές της καθιστικής συμπεριφοράς μας, οι ώρες μπροστά στην τηλεόραση φαίνεται να στοιχίζουν περισσότερο στην υγεία. Πρόσφατη μελέτη ειδικών από τηνΑυστραλία έδειξε πως για κάθε ώρα που βλέπουμε τηλεόραση το νήμα της ζωής μπορεί να μικραίνει ως και κατά 22 λεπτά, ενώ από αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στην online ιατρική επιθεώρηση «BMJ Open» τον περασμένο Ιούλιο προέκυψε ότι ο αμερικανικός πληθυσμός θα μπορούσε να κερδίσει δύο χρόνια ζωής κατά μέσο όρο αν μείωνε το καθισιό σε λιγότερες από τρεις ώρες μέσα στην ημέρα και 1,38 χρόνια ζωής αν μείωνε συγκεκριμένα τηντηλεθέαση σε λιγότερο από δύο ώρες ημερησίως. Ανασκόπηση μελετών που εμφανίστηκε το 2011 στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης (JAMA) ανέφερε ότι κάθε αύξηση της τηλεθέασης κατά δύο ώρες ημερησίως συνδεόταν με 176 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2, 38 νέες περιπτώσεις θανατηφόρας καρδιαγγειακής νόσου και 104 νέες περιπτώσεις θνησιμότητας από όλα τα αίτια ανά 100.000 Αμερικανούς ετησίως. Για ποιον λόγο το καθισιό μπροστά στην τηλεόραση αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο της υγείας; Μα επειδή όταν βλέπουμε τηλεόραση το σώμα ουσιαστικώς «κατεβάζει ρολά». Οπως σημειώνουν οι ειδικοί, όταν εργαζόμαστε καθιστοί, κινούμαστε έστω και λίγο μιλώντας στο τηλέφωνο, γράφοντας στον υπολογιστή ή ψάχνοντας κάποια χαρτιά. Στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή βασιλεύει η… πλήρης ακινησία (η οποία συχνά συνδυάζεται και με κατανάλωση ανθυγιεινών σνακ).

Ποιές λύσεις, λοιπόν, προτείνουν οι ειδικοί?
Μπορείτε να τις διαβάσετε πατώντας εδώ

Πνεύμονες και Άσκηση- με την εγκυρότητα του European Lung Foundation

Aside

Οι πνεύμονες και η άσκηση

Η τακτική σωματική δραστηριότητα και η άσκηση βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, είτε είστε υγιής είτε πνευμονοπαθής. Πολλοί άνθρωποι συνδέουν την καλή φυσική κατάσταση με τη διατήρηση της υγείας της καρδιάς, την απώλεια βάρους και τη μείωση του κινδύνου ασθενειών όπως ο διαβήτης, ωστόσο η άσκηση συμβάλλει και στη διατήρηση της υγείας των πνευμόνων.

Αυτό το ενημερωτικό δελτίο εξηγεί πώς η άσκηση επηρεάζει τους πνεύμονες, πώς η αναπνοή επηρεάζεται από τη δραστηριότητα και ποια είναι τα οφέλη της άσκησης για άτομα με ή χωρίς πνευμονοπάθεια.

Τι είναι η άσκηση και πόσο πρέπει να ασκούμαι;

 

Κάθε είδους σωματική δραστηριότητα θεωρείται άσκηση.  Μπορεί να είναι κάποια προγραμματισμένη αθλητική δραστηριότητα όπως το τρέξιμο, η κολύμβηση, το τένις ή το μπόουλινγκ, ένα πρόγραμμα γυμναστικής, ή ένα χόμπι όπως η ποδηλασία ή το περπάτημα.

 

Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει σωματικές δραστηριότητες από την καθημερινότητά σας, όπως την κηπουρική, το καθάρισμα ή τη βόλτα στα μαγαζιά.

Για να παραμείνετε υγιής, θα πρέπει να ασκείστε σε ήπιο ρυθμό για 30 λεπτά πέντε ημέρες την εβδομάδα. Για ένα υγιές άτομο, η ήπια άσκηση μπορεί να είναι το περπάτημα με ρυθμό 4 έως 6 χλμ. την ώρα. Αν έχετε πρόβλημα με τους πνεύμονές σας, θα πρέπει να περπατάτε τόσο γρήγορα ώστε να σας δημιουργηθεί ελαφρά δύσπνοια.

Τι συμβαίνει στους πνεύμονές μου όταν ασκούμαι;

Κατά την άσκηση, ενεργοποιούνται δύο από τα πιο σημαντικά όργανα του σώματος: η καρδιά και οι πνεύμονες. Οι πνεύμονες φέρνουν οξυγόνο στο σώμα, για να του δώσουν ενέργεια και απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα, το απόβλητο που προκύπτει κατά την παραγωγή ενέργειας. Η καρδιά διοχετεύει το οξυγόνο στους μύες που κάνουν την άσκηση.

 

Όταν ασκείστε και οι μύες σας λειτουργούν πιο έντονα, το σώμα σας χρησιμοποιεί περισσότερο οξυγόνο και παράγει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Για να αντεπεξέλθει σε αυτή την επιπλέον ζήτηση, η αναπνοή σας πρέπει να αυξηθεί από περίπου 15 φορές το λεπτό (12 λίτρα αέρα) όταν είστε σε ηρεμία, έως και 40–60 φορές το λεπτό (100 λίτρα αέρα) κατά την άσκηση.  Η κυκλοφορία του αίματος επιταχύνεται και αυτή για να μεταφέρει το οξυγόνο στους μύες ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να κινούνται.

 

Όταν οι πνεύμονές σας είναι υγιείς, διατηρείτε μεγάλο αναπνευστικό απόθεμα. Μπορεί να λαχανιάσετε μετά από την άσκηση, ωστόσο δεν θα νοιώσετε δύσπνοια. Όταν η λειτουργία των πνευμόνων σας είναι μειωμένη, μπορεί να χρησιμοποιήσετε μεγάλο μέρος του αναπνευστικού σας αποθέματός. Σε αυτή την περίπτωση ίσως λαχανιάσετε, και στη συνέχεια να νιώσετε δυσφορία, αλλά κατά κανόνα δεν υπάρχει κίνδυνος.

Ποια είναι τα οφέλη της άσκησης;

Το λαχάνιασμα κατά την άσκηση είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, η τακτική άσκηση μπορεί να αυξήσει τη δύναμη και να βελτιώσει τη λειτουργία των μυών σας, κάνοντάς τους έτσι πιο αποδοτικούς. Οι μύες σας θα χρειάζονται λιγότερο οξυγόνο για να κινηθούν και θα παράγουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό θα έχει ως άμεση συνέπεια τη μείωση της ποσότητας του αέρα που πρέπει να εισπνεύσετε και να εκπνεύσετε για κάποια άσκηση. Η γυμναστική, επίσης, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και δυναμώνει την καρδιά-.

Η άσκηση θα βελτιώσει τη γενική φυσική και ψυχική σας ευεξία. Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης άλλων παθήσεων όπως εγκεφαλικό, καρδιοπάθεια και κατάθλιψη.  Η τακτική άσκηση είναι, επίσης, μία από τις πιο σημαντικές παρεμβάσεις για την πρόληψη της εκδήλωσης του διαβήτη τύπου 2.

Πώς μπορώ να βοηθήσω του πνεύμονές μου να αντεπεξέλθουν στην άσκηση;

Το σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να κάνετε για να διατηρήσετε υγιείς τους πνεύμονές σας είναι να τους φροντίζετε. Το κάπνισμα επηρεάζει την ικανότητα σωματικής δραστηριότητας και την αξιοποίηση των πραγματικών σας δυνατοτήτων. Αν κόψετε το κάπνισμα, πολύ πιθανό να είστε σε θέση να ασκείστε για περισσότερη ώρα μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες από το τελευταίο σας τσιγάρο. Το ενημερωτικό δελτίο του ELF με θέμα «Το κάπνισμα και οι πνεύμονες» μπορεί να σας προσφέρει περισσότερες σχετικές πληροφορίες.

Μπορεί η άσκηση να δημιουργήσει προβλήματα στους πνεύμονες;

Στα άτομα που εφαρμόζουν προγράμματα εξαιρετικά έντονης άσκησης, ή που γυμνάζονται τακτικά σε συγκεκριμένους χώρους, υπάρχει το ενδεχόμενο εμφάνισης άσθματος, ή πάθησης που είναι γνωστή ως βρογχική υπεραντιδραστικότητα, κατά την οποία προκαλείται απόφραξη των αεραγωγών μετά από την άσκηση.

Επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται σε επιβλαβείς ουσίες που βρίσκονται στο χώρο στον οποίο γυμνάζονται, όπως η χλωρίνη στην πισίνα, ή ξηρός παγωμένος αέρας στην πλαγιά της πίστας του σκι. Στους αθλητές αντοχής υπάρχει το ενδεχόμενο εισπνοής περισσότερων επιβλαβών ουσιών στους πνεύμονες, καθώς εκτίθενται σε αυτές τις συνθήκες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το ενημερωτικό δελτίο του ELF με θέμα «Το άσθμα σε κορυφαίους αθλητές» μπορεί να σας προσφέρει περισσότερες σχετικές πληροφορίες.

Αν διαπιστώσω κάποιο πρόβλημα, τι πρέπει να κάνω;

Αυτό που προέχει είναι να γνωρίζετε τα συμπτώματα που συνδέονται με τα προβλήματα των πνευμόνων, όπως είναι ο βήχας, η δύσπνοια ή η κόπωση, και να επισκεφτείτε το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό αφού τα διαπιστώσετε.

 

Όταν επισκεφτείτε το γιατρό σας, μπορεί να σας ζητήσει να κάνετε εξέταση σπιρομέτρησης. Η εξέταση αυτή ελέγχει την αναπνοή σας και βοηθάει τη διάγνωση προβλημάτων στους πνεύμονες. Θα σας ζητηθεί να φυσήξετε μέσα σε μία συσκευή, η οποία μετράει την ποσότητα του αέρα που υπάρχει μέσα στους πνεύμονές σας και πόσο γρήγορα μπορείτε να εκπνεύσετε. Το ενημερωτικό δελτίο του ELF με θέμα «Σπιρομέτρηση» παρέχει περισσότερες πληροφορίες για την εξέταση.

 

Μπορεί επίσης να σας ζητηθεί να κάνετε μία δοκιμασία άσκησης για να υπολογιστούν οι περιορισμοί σας.

Άσκηση με χρόνια πνευμονοπάθεια

Τα άτομα με χρόνια πνευμονοπάθεια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση των συμπτωμάτων τους με τακτική άσκηση.

Αν έχετε χρόνια πνευμονοπάθεια, η σκέψη ότι θα νιώσετε γρήγορα δύσπνοια μπορεί να σας αποθαρρύνει και να μην έχετε ιδιαίτερη διάθεση να ασκηθείτε. Μπορεί να μπαίνετε στον πειρασμό να αποφύγετε την άσκηση επειδή πιστεύετε ότι θα νιώσετε δύσπνοια, αλλά αν ασκείστε λιγότερο, η φυσική σας κατάσταση χειροτερεύει και οι καθημερινές δραστηριότητες δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Θα πρέπει καλύτερα να ζητήσετε καθοδήγηση από έναν γιατρό ή φυσικοθεραπευτή προτού ξεκινήσετε τις ασκήσεις, έτσι ώστε τα προγράμματα άσκησης να συνάδουν με την ικανότητα σας και να είστε ασφαλής. Όλα τα προγράμματα άσκησης πρέπει να εξελίσσονται σταδιακά ώστε να προλαβαίνει να προσαρμοστεί το σώμα. Αυτό που προέχει είναι να γυμνάζεστε με το δικό σας ρυθμό. Αν φτάσετε σε σημείο να μη μπορείτε να μιλήσετε από το λαχάνιασμα, μειώστε λίγο το ρυθμό, ή αν χρειαστεί κάντε ένα σύντομο διάλειμμα. Όσα περισσότερα κάνετε, τόσα περισσότερα θα μπορείτε να κάνετε!

Οι διακοπτόμενες ασκήσεις μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τη δύσπνοια. Στην περίπτωση αυτή κάνετε εκ περιτροπής σύντομες ασκήσεις, διάρκειας 1–2 λεπτών, και διάλειμμα ανάπαυσης (ή πιο αργή άσκηση). Η διαδικασία αυτή αποκαλείται «γυμναστική με διαλείμματα».

Αν η δύσπνοια επιδεινωθεί απότομα ή δεν μειώνεται γρήγορα μετά από την άσκηση, θα πρέπει να πάτε σε γιατρό.

ΧΑΠ

Αν έχετε ΧΑΠ, θα έχετε υποστεί βλάβη στους αεραγωγούς. Αυτό σημαίνει ότι όταν εκπνέετε οι αεραγωγοί στενεύουν προτού βγάλετε όλο τον αέρα που υπάρχει μέσα στους πνεύμονες. Πολλά άτομα με ΧΑΠ βρίσκουν ότι όταν σουφρώνουν τα χείλη μπορούν να εκπνέουν πιο αργά και πιο αποτελεσματικά. Μπορεί ακόμα να διαπιστώσετε ότι περπατάτε πιο εύκολα, εάν στηρίζετε τα μπράτσα σας (εάν, λόγου χάρη, στηρίζεστε στο καροτσάκι για τα ψώνια, ή ακόμα και αν κρατάτε τη ζώνη του παντελονιού σας). Οι ασθενείς με βαρεία πνευμονοπάθεια μπορούν να ωφεληθούν από τη χρήση βοηθήματος βάδισης με ρόδες.

Αν πάσχετε από ΧΑΠ βαριάς μορφής, ίσως δυσκολεύεστε να τροφοδοτήσετε με αρκετό οξυγόνο το σώμα σας. Αν όντως έχετε αυτό το πρόβλημα, ίσως χρειαστεί να παίρνετε συμπλήρωμα οξυγόνου κατά τη δραστηριότητά σας. Ο γιατρός σας θα μπορέσει να εκτιμήσει το βαθμό του προβλήματος προτού ξεκινήσετε κάποιο πρόγραμμα γυμναστικής.

Διαβάστε το ενημερωτικό δελτίο του ELF με θέμα «Πώς να έχετε μια δραστήρια ζωή με τη ΧΑΠ» για να μάθετε πως μπορείτε να παραμείνετε δραστήριος με την ΧΑΠ.

Πνευμονική ίνωση

Αν πάσχετε από πνευμονική ίνωση, διάμεσες πνευμονοπάθειες ή προβλήματα με το θωρακικό τοίχωμα, θα δυσκολεύεστε να εκπτύξετε (αναπτύξετε) τους πνεύμονές σας. Ίσως χρειαστεί να εισπνέετε πιο βαθιά και πιο αργά, για να μπορούν οι πνεύμονές σας να εκπτύσσονται όσο γίνεται περισσότερο.

Άσθμα

Αν πάτε σε γιατρό, μπορεί να σας βοηθήσει να ελέγξετε τα συμπτώματά σας. Αν το άσθμα ελέγχεται σωστά, θα μπορείτε να ασκείστε στο ίδιο επίπεδο με ένα υγιές άτομο.

Ο γιατρός μπορεί να σας γράψει φάρμακα για τον έλεγχο των συμπτωμάτων σας. Τα εισπνεόμενα στεροειδή, ένα κοινό φάρμακο που χρησιμοποιείται από ανθρώπους με άσθμα, είναι το πιο σπουδαίο φάρμακο ελέγχου που μπορείτε να πάρετε. Οι αγωνιστές β2 είναι το καλύτερο φάρμακο για να επιτύχετε γρήγορη και βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τα συμπτώματα.

Αν είστε αθλητής και ελπίζετε να συμμετάσχετε σε αθλητικές διοργανώσεις, θα πρέπει να ελέγξετε αν το φάρμακό σας αναγράφεται σε λίστα ουσιών φαρμακοδιέγερσης. Για τα περισσότερα φάρμακα του άσθματος (όπως και τα εισπνεόμενα στεροειδή) δεν υπάρχουν περιορισμοί στις αθλητικές διοργανώσεις, ωστόσο θα πρέπει να ελέγχετε κάθε φάρμακο που σκοπεύετε να πάρετε. Αν κάνετε την καλύτερη δυνατή θεραπεία, όσο νωρίτερα γίνεται, θα έχετε την καλύτερη ευκαιρία να αναμετρηθείτε επί ίσοις όροις με τους μη ασθματικούς ανταγωνιστές.

Μελέτη περίπτωσης: Ο Kjeld Hansen από τη Δανία ολοκλήρωσε το μαραθώνιο της Νέας Υόρκης παρόλο που έχει προβληματικό άσθμα.

«Είναι δύσκολο να δώσεις κίνητρο στον εαυτό σου να γυμναστεί όταν το 100% των δυνατοτήτων σου δεν συγκρίνεται με αυτό ενός μη ασθματικού. Με το άσθμα μερικές φορές ένιωθα σαν να ανέπνεα μέσα από σφυρίχτρα. Αν δοκιμάσετε να τρέξετε και να σφυρίζετε συγχρόνως, θα καταλάβετε πώς ένιωθα.»

«Κατά την προπόνηση για τον μαραθώνιο, ένιωθα την αυτοπεποίθησή μου να ανεβαίνει. Ακολουθούσα κατά γράμμα τη θεραπευτική αγωγή μου και γυμναζόμουν τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Χάρη στην τήρηση της θεραπευτικής μου αγωγής, κατάφερα να απαλλαγώ από τα συμπτώματα του άσθματος. Με την προπόνηση για τον μαραθώνιο ένιωθα, επίσης, υπέροχα – κατάφερα να σπρώξω των εαυτό μου σε νέα επίπεδα και να βλέπω καθημερινές βελτιώσεις.”

Γενικές συμβουλές

• Πάντα να κάνετε πρώτα ζέσταμα για τους μύες σας

• Βελτιώστε την ευλυγισία σας με διατατικές ασκήσεις

• Βελτιώστε την αντοχή σας, ώστε να μπορείτε να ασκείστε για περισσότερη ώρα

• Αυξήστε τη δραστηριότητα με το δικό σας ρυθμό

• Βελτιώστε τη μυική σας δύναμη (π.χ. με άρση βαρών)

• Κάνετε αποθεραπεία μετά από την άσκηση, για να επανέρχεται η αναπνοή στα κανονικά επίπεδα

Να θυμάστε: Η άσκηση μπορεί να αποφέρει πολλά οφέλη και να είναι απολαυστική, ακόμα και με χρόνια προβλήματα υγείας. Ακόμα και αν κάτι φαίνεται δύσκολο στην αρχή, αν πάρετε τα πράγματα ένα-ένα με το δικό σας ρυθμό, σύντομα θα παρατηρήσετε ότι τα συμπτώματα βελτιώνονται.

Το παρόν υλικό συγκεντρώθηκε με τη βοήθεια των Dr Tierry Troosters, Dr Lieven Dupont, Julia Bott και Kjeld Hansen.

 

-Ευχαριστώ θερμά το ELF (European Lung Foundation) για τις πολύτιμες πληροφορίες-