Ενδείξεις του Βελονισμού

Υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα του βελονισμού στον μετεγχειρητικό πόνο, στην ναυτία και τον εμετό μετά από χειρουργική επέμβαση ή κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας, σε πλήθος συνδρόμων χρόνιου πόνου (μυϊκά σύνδρομα πόνου, ινομυαλγία, επικονδυλίτιδες, τενοντίτιδες, χονδροπάθεια επιγονατίδος, αυχεναλγία, θωρακαλγία, οσφυαλγία, οσφυοισχιαλγία), σε κάποιες μορφές κεφαλαλγίας (ημικρανία τάσεως, αυχενογενή κεφαλαλγία, νευραλγία τριδύμου) και δυσμηνόρροια.

Για κάποια άλλα νοσήματα, όπως στην αποκατάσταση ασθενών από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, στην οστεοαρθρίτιδα, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και αγκυλωτική σπονδυλίτιδα, στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, στο άσθμα, στις αλλεργίες και στις εξαρτήσεις υπάρχουν θετικές αναφορές για τη δράση του βελονισμού, οι απόψεις όμως είναι αντικρουόμενες, οι εργασίες λίγες και ως εκ τούτου η αποτελεσματικότητά του δεν πρέπει να θεωρείται πλήρως τεκμηριωμένη. Όσο οι έρευνες προχωρούν, τόσο η εικόνα που σχηματίζουμε είναι πληρέστερη.

Αναφέρουμε μερικές κυριότερες ενδείξεις του βελονισμού, όπως τις παρέθεσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (W.H.O Chronicle 34,249,1980), επιβεβαιώθηκαν από εκτεταμένες κλινικές και εργαστηριακές έρευνες και ανακονώθηκανσε σε εθνικά, διεθνή και παγκόσμια ιατρικά Συνέδρια.


Πεπτικό σύστημα
– Γαστρίτιδα
– Ελκος στομάχου
– Επιγαστραλγία
– Ελκος 12δακτύλου
– Ευερέθιστο έντερο, σπαστική κολίτιδα
– Δυσκοιλιότητα, διάρροια*
– Νευροφυτικές διαταραχές πεπτικού
Καρδιαγγειακό σύστημα
– Ιδιοπαθής υπέρταση*
– Στηθαγχικός πόνος**
– Νευροφυτικές αρρυθμίες**
– Περιφερική αγγειακή νόσος*
Αναπνευστικό σύστημα
– Άσθμα *
– Υπεραντιδραστικότητα βρόγχων
– Αλλεργική ασθματική βρογχίτιδα
– Νευροφυτική δύσπνοια – βήχας
Ω. Ρ. Λ.
– Αλλεργική ρινίτιδα
– Αλλεργική ιγμορίτιδα
– Νόσος (ίλιγγος) Meniere
– Ξηροστομία, ξηροφθαλμία**
– Ναυτία, ζάλη, ίλιγγοι**
(νευροφυτικής, αγγειακής ή αυχενικής αιτιολογίας)
 
Γυναικολογία
– Δυσμηνόροια
– Αμηνόρροια (υποθαλαμική)*
– Διαταραχές κύκλου
– Μικροπολυκυστικές ωοθήκες*
– Μετεμμηνοπαυσιακό σύνδρομο
– Δυσλειτουργικές μητρορραγίες
– Πυελικός πόνος**
– Ανώδυνος τοκετός, Υπογονιμότητα
Δερματολογία
– Ακμή
– Ψωρίαση*
– Νευροδερματίτιδες*
– Κνίδωση
– Κνησμός αλλεργικής αιτιολογίας
– Εκζέματα

Πηγη: http://www.karavis.gr

Η δράση του βελονισμού στο σύστημα διαχείρισης του Stress

Στοιχεία της βιολογικής δράσης του βελονισμού και του ηλεκτροβελονισμού .

Dr Μιλτιάδης Καράβης,
Ιατρός Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης
Πρόεδρος. Ελληνικής Ιατρικής Εταιρεία Βελονισμού
Διευθυντής Τμήματος Βελονισμού Κ.Α.Α. Φιλοκτήτης

Περίληψη της ομιλίας στα πλαίσια του μεταπτυχιακού προγράμματος με θέμα «Έλεγχος του Στρες και Προαγωγή της Υγείας», στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τα τελευταία χρόνια, η ιατρική, επιστημονική, περισσότερο βιολογική «ματιά» στον βελονισμό ονομάσθηκε Βιοιατρικός Βελονισμός (biomedicalacupuncture). Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια περιγραφή των μηχανισμών ίασης που κινητοποιεί ο βελονισμός και μια ερμηνεία της δράσης του κάτω από το πρίσμα των νέων ανακαλύψεων που έρχονται στο φώς μετά από χρόνια ερευνών σε εργαστήρια φυσιολογίας μεγάλων πανεπιστημίων.

Ορίζοντας τον Βιοιατρικό (ή Ιατρικό) Βελονισμό, θα λέγαμε ότι αποτελεί τη «δυτική» εκδοχή του Παραδοσιακού Κινέζικου Βελονισμού. Η βασική τους διαφορά έγκειται στο ότι η εφαρμογή του Βιοιατρικού Βελονισμού βασίζεται στη δυτική κλινική εξέταση και διαγνωστική προσέγγιση του αρρώστου, τη σύγχρονη ονοματοδοσία των νοσημάτων σύμφωνα με τη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD-10 ή νεώτερο) (δεν χρησιμοποιούνται τα σύνδρομα της Παραδοσιακής Κινέζικης διαγνωστικής), ενώ οι μηχανισμοί δράσης εστιάζουν στη φυσιολογία, τη νευροφυσιολογία και στους κανόνες της βιοιατρικής επιστήμης. Η παραδοσιακή άποψη, ότι η ασθένεια (και η θεραπεία) οφείλονται σε διαταραχή (και αποκατάσταση) της ενεργειακής οργάνωσης του σώματος, αντικαταστάθηκε από νευροβιολογικές ερμηνείες, όπως η ακριβής περιγραφή της αναλγησίας μέσω βελονισμού, που είναι αποτέλεσμα των αλλαγών στη συμπεριφορά της αισθητικής οδού και στην ενεργοποίηση κατιόντων συστημάτων ενδογενούς αναλγησίας.

image

Σταθμός για την καθιέρωση του Βιοιατρικού Βελονισμού στον ιατρικό κόσμο υπήρξε η αναγνώριση του, σαν ιατρική πράξη, από το ΝΙΗ (NationalInstitutesofHealth) της Αμερικής, το 1998, ενώ το FDA επαναξιολόγησε τις βελόνες και τις συσκευές ηλεκτροβελονισμού από classIII (premarketapproval, investigationaluse) σε classII (specialcontrols, medicaluse). Η κρίση των επιτροπών αξιολόγησης βασίσθηκε στην συστηματική ανασκόπηση 2000 επιστημονικών άρθρων της περιόδου 1985-1995. Μέχρι το 1996, ο βελονισμός στην Aμερική ήταν «πειραματική διαδικασία θεραπείας» (experimentalprocedure). Το 1997, το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Αμερικής ανακοινώνει ότι «… Υπάρχουν αρκετά (και επαρκή) στοιχεία που δείχνουν την θεραπευτική αξία του βελονισμού για να επεκταθεί η χρήση του μέσα στα πλαίσια της σύγχρονης (καθιερωμένης) ιατρικής και να ενθαρρύνουμε περαιτέρω μελέτες για τη διερεύνηση της φυσιολογίας του και της κλινικής του αξίας…» (JAMA 280:1518-24).

Το 1999, μια ομάδα ασφαλιστικών εταιρειών της Γερμανίας χρηματοδότησαν (μαζί με το υπουργείο υγείας της Γερμανίας και φαρμακευτικές εταιρείες) μεγάλης κλίμακας κλινικές μελέτες για τον βελονισμό (κεφαλαλγία τάσεως, ημικρανία, οστεοαρθρίτιδα γόνατος, χρόνιο οσφυϊκό πόνο) και τα αποτελέσματα τους ανακοινώθηκαν στο Βερολίνο τον Μάιο του 2004. Σε όλες της μελέτες ο βελονισμός ήταν αποτελεσματικός και οι μελέτες προέτρεπαν για τη καθιέρωση της χρήση του στα πιο πάνω νοσήματα. Σήμερα, 8 χρόνια μετά, στη ιατρική βάση δεδομένων PubMed θα βρείτε 12.175 άρθρα (έρευνα στις 25-5-2007), από τα οποία τα 63 είναι συστηματικές μεταναλύσεις και ανασκοπήσεις – SRs) και τα 1013 διπλές τυφλές, τυχαιοποιημένες, placebo ελεγχόμενες μελέτες (RCTs) μεγάλης αξιοπιστίας.

Ο Ζang ΗeeCho, καθηγητής φυσικής και ακτινολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Irvine, εφευρέτης (το 1975) του μαγνητικού τομογράφου (MRI) και των μεθόδων λειτουργικής απεικόνισης του εγκεφάλου (fMRI και fPET), προσδιόρισε τις περιοχές της λειτουργικής ενεργοποίησης του εγκεφάλου μετά από βελονισμό, ελάχιστο βελονισμό, placebo βελονισμό και εκτέλεση άλλων αισθητικών διεργασιών (ήχο, φώς, αφή κλπ). Έδειξε ότι ο βελονισμός, πολύ εκλεκτικά και συγκεκριμένα, ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί (ανάλογα την τεχνική) περιοχές του εγκεφάλου (μεταιχμιακό σύστημα, περιυδραγώγιο φαιά ουσία, θάλαμο, υποθάλαμο και φλοιό). Έδωσε στην ιατρική κοινότητα πλούσιες πληροφορίες που δημοσίευσε σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και στο βιβλίο του «Neuroacupuncture». Εντόπισε το «ίχνος» του βελονισμού και χαρτογράφησε σε πολύπλοκους χάρτες τις περιοχές λειτουργικής ενεργοποίησης του εγκεφάλου μετά από βελονισμό. Έδειξε την «ειδικότητα» του σήματος του βελονισμού και ταυτόχρονα επιβεβαίωσε τα πορίσματα των κλινικών μελετών, ότι ο βελονισμός αποτελεί μια ιδιαίτερη τεχνική αισθητηριακής διέγερσης (μέσω βελονών), ίσως μοναδική στο να κινητοποιεί λειτουργικά συστήματα του εγκεφάλου (κατιόν σύστημα αναλγησία, σύστημα διαχείρισης του stress, ανοσοποιητικό και ενδοκρινές σύστημα).

Οι πρόσφατες εξελίξεις στον κλάδο της νευροφυσιολογίας και των νευροεπιστημών, μας επιτρέπουν να ορίσουμε τον βελονισμό ως μέθοδο περιφερικής αισθητικής διέγερσης (νευροδιέγερσης), στόχος της οποίας είναι να προκαλέσει αλλαγές που αφορούν την αισθητικότητα, την κινητικότητα και τον συντονισμό, την λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος, να επηρεάσει επίπεδα ορμονών και την ανοσολογική απάντηση, κυρίως όμως να οδηγήσει στο τελικό θεραπευτικό στόχο επιφέροντας αλλαγές σε επίπεδο εγκεφαλικών πυρήνων και νευρικών αξόνων και λειτουργικών νευρωνικών δικτύων.

Ο ιατρικός βελονισμός είναι η ιστορική εξέλιξη του παραδοσιακού κινέζικου βελονισμού, που βασίσθηκε αφενός στη κλινική αποτελεσματικότητα του βελονισμού και αφετέρου στη περιγραφή ενός βιολογικού μηχανισμού δράσης, που την τελευταία πενταετία περιγράφεται ως νευροτροποποίηση.

Η θεραπευτική διαδικασία του βελονισμού αρχίζει με την ένθεση της βελόνας στο δέρμα, το υποδόριο ή τον μυϊκό ιστό, σε νευροδραστικά σημεία που ονομάζονται σημεία βελονισμού. Η επαναλαμβανόμενη διαδικασία θεραπείας και η επιλογή των κατάλληλων, για κάθε περίπτωση, σημείων βελονισμού, θα μειώσει τον πόνο, θα αποκαταστήσει τη μυϊκή δυσλειτουργία και δυσπραγία, θα ομαλοποιήσει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της λειτουργίας των οργάνων, θα ρυθμίσει την ανοσοποίηση και τις ενδοκρινικές, αυτόνομες και εγκεφαλικές λειτουργίες, ενώ ταυτόχρονα θα ενεργοποιήσει και θα επιταχύνει διεργασίες αποκατάστασης και αναγέννησης των ιστών που δυσλειτουργούν.

Η επαναλαμβανόμενη ένθεση βελονών στη περιφέρεια, μέσω διέγερσης περιφερικών στοιχείων, φαίνεται να ασκεί «πίεση» στο νευρικό δίκτυο και το ανοσοκύτταρο, ώστε να επαναπροσδιορίσουν τη μορφή και τον τρόπο απάντησης σε ερεθίσματα, να επαναδιαμορφώσουν τα πρότυπα δικτύων και νευρωνικών σχηματισμών και να δημιουργήσουν συνθήκες μακράς διάρκειας δυναμοποίησης των νευρώνων, στοιχείο απαραίτητο για τη διαδικασία της μάθησης.

Η επανειλημμένη κινητοποίηση (μέσω βελονισμού) του ενδογενούς συστήματος αναστολής του πόνου προτρέπει (εκπαιδεύει) τον οργανισμό να συνεχίζει να δραστηριοποιείται προς αυτήν την κατεύθυνση, διατηρώντας το αναλγητικό αποτέλεσμα για πολύ χρόνο μετά τη θεραπεία, ενώ, με παρόμοιο τρόπο, η συνεχής φροντίδα μιας δυσλειτουργίας του αυτόνομου επαναφέρει το σύστημα στα φυσιολογικά πλαίσια λειτουργίας.

Η ικανότητα των νευρώνων να τροποποιούν τη δραστηριότητα τους, ποιοτικά (νευροχημικές αλλαγές, λειτουργική κατάσταση), ποσοτικά (συχνότητα και ρυθμός εκφόρτησης) και κατασκευαστικά (νευροπλαστικότητα, αριθμός διαύλων) εκδηλώνεται ως απάντηση σε ποικιλία ερεθισμάτων (ευοδωτικών ή ανασταλτικών). Θεραπευτικά, η χρήση νευροτροποποιητικών τεχνικών, όπως είναι ο βελονισμός, μας επιτρέπει, μέσω επαναλαμβανόμενων ερεθισμών ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να μεταβάλλουμε το περιβάλλον της νευρικής ίνας και να διευκολύνουμε δομικές αλλαγές των νευρώνων. Τα επαναλαμβανόμενα μικροτραύματα της βελόνας βελονισμού μεταβιβάζονται μέσω νευρωνικών συνδέσεων προκαλώντας, στους κεντρικούς σταθμούς ανάλυσης των σημάτων (gates), μακράς διάρκειας δυναμοποίηση. Ο βελονισμός (διέγερση του περιφερικού νευρωνικού δικτύου μέσω νευρο-αντιδραστικών σημείων με σημαντική πυκνότητα αισθητικών υποδοχέων και αλγουποδοχέων) θεωρείται σήμερα η σημαντικότερη, μη φαρμακευτική θεραπευτική τεχνική νευροτροποποίησης.

Οι στόχοι στη περιφέρεια περιλαμβάνουν περιοχές με μεγάλο πληθυσμός αισθητικών υποδοχέων και ιδιουποδοχέων, κινητικά σημεία των μυών, ίνες του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Η διέγερση αυτών των δομών προκαλεί τοπικές, τμηματικές (νωτιαίες) και υπερνωτιαίες αλλαγές, ανάλογα με την επιλογή σημείων βελονισμού και τεχνικής ένθεσης της βελόνας.

Τοπικές αλλαγές: αναλγησία, αγγειοδιαστολή (ουσία P και CGRP), αύξηση αιματικής ροής, ιστική αναγέννηση, μυϊκή χάλαση (μέσω αξονικών αντανακλαστικών), εξισορρόπηση ιδιοδεκτικής αισθητικότητας και αποκατάσταση της λειτουργίας των αρθρώσεων.

Τμηματικές αλλαγές στις αισθητικές, κινητικές και αυτόνομες «πύλες» των αντίστοιχων οπισθίων, προσθίων και πλαγίων κεράτων του νωτιαίου μυελού : διαμόρφωση των σημάτων πόνου και άλλων αισθητικών σημάτων επικριτικής και πρωτοπαθούς αισθητικότητας σε νωτιαίο επίπεδο (gatecontrolofafferentsystems), ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου μέσω του νωτιαίου χιαστού αντανακλαστικού τόξου (gatecontrolofthelocomotorsystem) και ομαλοποίηση της νωτιαίας συμπαθητικής και παρασυμπαθητικής δραστηριότητας (autonomicgatecontrol).

Υπερνωτιαίες νευροτροποιητικές αλλαγές: έλεγχος της αισθητικής τροποποίησης μέσω κατιόντων συστημάτων αναλγησίας, νευροενδοκρινικές αλλαγές, έλεγχος της ανοσολογικής απάντησης, έλεγχος της συναισθηματικής αντίδρασης σε ασθένεια και πόνο (τα κέντρα που ενεργοποιούνται ειδικά με τον βελονισμό είναι μεγαλοκυτταρικός και πυρήνας ραφής της γέφυρας, περιυδραγώγιος φαιά ουσία, υπομέλας τόπος, σύστημα υποθαλαμο-μεταιχμιακό σύστημα, υποθαλαμο-υποφυσιακό επινεφριδικό σύστημα.

Η θεραπευτική πρόκληση στον ιατρικό βελονισμό είναι η επιλογή των κατάλληλων τοπικών, περιοχικών και γενικών σημείων βελονισμού και η σωστή τεχνική διέγερσης των βελονών ώστε να επιτευχθεί το ζητούμενο αποτέλεσμα για κάθε ασθενή (και όχι για κάθε ασθένεια).

Η παρούσα ομιλία φιλοδοξεί, εκτός από την περιγραφή των μηχανισμών δράσης να εστιάσει στην αγχολυτική, ομοιοστατική και ρυθμιστική του τόνου του αυτόνομου νευρικού συστήματος δράση του βελονισμού, περιγράφοντας, σε αδρές γραμμές, τον τρόπο με τον οποίο η ένθεση βελόνας σε ειδικά σημεία του δέρματος και του μυϊκού ιστού μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του υποθαλαμο-υποφυσιακού – επινεφριδικού άξονα, του συστήματος ανταμοιβής και άλλων κεντρικών δομών του συναισθηματικού εγκεφάλου. Ως «παθητική» τεχνική αντιμετώπισης του στρες (με την έννοια της no-verbalπροσέγγισης του αρρώστου και της μη συμμετοχής του στη θεραπευτική διαδικασία, πλην βεβαίως της προσέλευσης στο χώρο εφαρμογής του βελονισμού), ο βελονισμός, μπορεί να θεωρηθεί μια σημαντική συμπληρωματική παρέμβαση στα πλαίσια της πολυδιάστατης αντιμετώπισης του ασθενούς που εκδηλώνει παθήσεις σχετιζόμενες με το στρες. Τέτοιες είναι τα ιδιοπαθή σύνδρομα πόνου όπως η ινομυαλγία, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, και η χρόνια προστατίτιδα αλλά και άλλα όπως το σύνδρομο υπερπροπόνησης, άλγος κροταφογναθικής διάρθρωσης, η χρόνια καθημερινή κεφαλαλγία, ψυχοδερματοπάθειες, η τριάδα της γυναίκας αθλήτριας, ο χρόνιος οσφυϊκός πόνος και χρόνιες αυχενογενείς ή/και υπινιακές κεφαλαλγίες τύπου τάσεως κ.ά. Είναι, επίσης, μια ευκαιρία να κατατεθούν προτάσεις για έρευνα που θα αφορά τα «αδύνατα σημεία» και τα «κενά» της βιοιατρικής υπόθεσης του βελονισμού, μια επιπλέον πρόκληση για την κατανόηση του βιολογικού αποτελέσματος του βελονισμού αλλά και μια ευκαιρία για αναφορά σε μια πιο εναλλακτική θεραπευτική πρόταση .

Ευχαριστώ την ιστοσελίδα http://www.karavis.gr

Clinical Pilates (Κλινικό ή Θεραπευτικό Πιλάτες)

Γράφει η Μαρία Κορόγιαννη, Φυσικοθεραπεύτρια PT, MSc (www.clinicalpilates.gr)

Τι είναι το Κλινικό Πιλάτες (Clinical Pilates) ?

Το Clinical Pilates είναι μια μορφή θεραπευτικής άσκησης η οποία επικεντρώνει στη στάση του σώματος, τη σταθερότητα του κορμού, την ισορροπία, τον μυϊκό έλεγχο, τη δύναμη, την ευλυγισία και την αναπνοή. Αποτελεί την εξέλιξη της Κλασσικής Μεθόδου Πιλάτες, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση και θεραπεία ποικίλων μυοσκελετικών προβλημάτων και εφαρμόζεται αποκλειστικά από φυσικοθεραπευτές πιστοποιημένους στη συγκεκριμενη μέθοδο.

Η Μέθοδος Πιλάτες αναπτύχθηκε από τον ελληνικής καταγωγής και γεννημένο στη Γερμανία Τζόζεφ Πιλάτες, ο οποίος οραματίστηκε μια σειρά ασκήσεων οι οποίες θα αναπτύσσουν το σώμα και το νου, θα τα εναρμονίζουν μεταξύ τους, και θα βοηθουν τους ανθρώπους να γίνουν πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένοι. Το ενδιαφέρον του για τη θεραπευτική γυμναστική προήλθε από την απόφασή του να βελτιώσει την υγεία του και να δυναμώσει το σώμα του, φιλάσθενο από την παιδική του ηλικία, μια απόφαση που τελικά τον βοήθησε να εφαρμόζει ο ίδιος τη μέθοδό του μέχρι και την όγδοη δεκαετία της ζωής του!

«I must be right. Never an aspirin. Never injured a day in my life. The whole country, the whole world, should be doing my exercises. They’d be happier.»
Joseph Pilates, in 1965, age 86.

Το Clinical Pilates είναι Φυσικοθεραπεία

Η Μέθοδος Πιλάτες έχει εκσυγχρονιστεί πλήρως στις μέρες μας, παράλληλα με την πρόοδο στη Φυσικοθεραπεία, τις Νευροεπιστήμες και τη Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση. Έτσι, χρησιμοποιείται αυτόνομα ή σε συνδυασμό με την κλασσική φυσικοθεραπεία (ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχοι, laser, μάλαξη κλπ) ως ένα αποτελεσματικό μέσο για την αντιμετώπιση μιας ποικιλίας προβλημάτων, κυρίως της μέσης και του αυχένα, αλλά και των άκρων.
Η ευρεία εφαρμογή του Πιλάτες ενισχύεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, η οποία καταδεικνύει ισχυρά ευρήματα που υποστηρίζουν την εφαρμογή συγκεκριμένων θεραπευτικών ασκήσεων στη διαχείριση του πόνου και των δυσλειτουργιών.

Το Κλινικό Πιλάτες δεν βελτιώνει μόνο τη μϋική δύναμη, τη σταθερότητα του κορμού και την ελαστικότητα, όπως το Κλασικό Πιλάτες, αλλά μπορεί να μειώσει τον πόνο και να αυξήσει την αντοχή των οστών, σε ασθενείς, σε αθλητές, και σε ηλικιωμένους. Ειδικά στους ασθενείς με χρόνιο πόνο τα αποτελέσματα είναι θεαματικά και το Κλινικό Πιλάτες αποτελεί τόσο σημαντικό κομμάτι της αποκατάστασης καθώς έχει ως σκοπό να αντιμετωπίσει την αιτία που δημιουργεί τον πόνο, όχι απλώς τα συμπτώματα.

Παράλληλα, η θεραπευτική αυτή μορφή του Πιλάτες αυξάνει την ισορροπία, τον έλεγχο και συγχρονισμό των κινήσεων, την μϋική αντοχή, τη σταθερότητα, την αναπνοή και την οστική αντοχή, ενώ οι ασθενείς αναφέρουν μια γενικότερη αναβάθμιση στην ποιότητα ζωής τους, στην ψυχολογία τους, και στην αρμονική συνεργασία μυαλού και σώματος.

Παρόλο που το Πιλάτες μπορεί να είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για ασθενείς με συγκεκριμένους τραυματισμούς ή προβλήματα, είναι απόλυτα αναγκαίο να εξατομικεύεται για τον κάθε ασκούμενο και να μην αποτελεί ένα ‘εργαλείο γενικής χρήσης’ για τον καθένα. Το Κλινικό Πιλάτες (σε αντίθεση με τις ‘ομαδικές τάξεις πιλάτες’) αναγνωρίζει αυτό το σημείο-κλειδί, εφαρμόζοντας προσεκτικά επιλεγμένες ασκήσεις σε ασθενείς με συγκεκριμένες θεραπευτικές ενδείξεις.

Αυτό είναι κάτι που εξασφαλίζει τα μέγιστα θεραπευτικά οφέλη, ενώ συγχρόνως ελαχιστοποιεί την πιθανότητα τραυματισμού ή επιδείνωσης της πάθησης.
Το ‘απλό’ Πιλάτες πραγματοποιείται από έναν δάσκαλο Πιλάτες ή γυμναστή, ενώ το Κλινικό Πιλάτες συνταγογραφείται και εκτελείται με την επίβλεψη και καθοδήγηση ενός Φυσικοθεραπευτή, πιστοποιημένα ειδικευμένου στη Μέθοδο Clinical Pilates.

Αυτή η διαφορά είναι πολύ σημαντική γιατί ένας Φυσικοθεραπευτής, σε αντίθεση με έναν δάσκαλο Πιλάτες, διαθέτει λόγω σπουδών μία εις βάθος γνώση του μηχανισμού κάκωσης, της παθολογίας, της φυσιολογίας του σώματος, της εμβιομηχανικής, της κινησιολογίας και όλων των παραμέτρων θεραπείας. Αυτές οι γνώσεις είναι που επιτρέπουν σε έναν φυσικοθεραπευτή να αξιολογήσει κάθε ασθενή ατομικά και να καθορίσει ποιες ασκήσεις θα είναι οι πιο αποτελεσματικές για αυτόν.

Το Κλινικό Πιλάτες μπορεί να βοηθήσει σε μια ποικιλία συμπτωμάτων και παθήσεων, από τις απλές ημικρανίες και τους πονοκέφαλους τάσης, τους χρόνιους πόνους, την αστάθεια, τη χρόνια κόπωση, αναπνευστικά προβλήματα, μέχρι τις πιο σοβαρές μετεγχειρητικές και μετατραυματικές καταστάσεις και, φυσικά, εφαρμόζεται άφοβα σε όλες τις ηλικίες.

Εάν υποφέρετε από πόνο και δυσλειτουργία, ή απλώς ενδιαφέρεστε να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας με τον πιο φυσικό, ανώδυνο και αποτελεσματικό τρόπο, μπορείτε να επισκεφτείτε το φυσικοθεραπευτή σας, ο οποίος, εάν είναι πιστοποιημένος, θα σας αξιολογήσει και θα προτείνει το κατάλληλο πρόγραμμα Κλινικού Πιλάτες για εσάς.

Εαν θέλετε να κλείσετε μια συνεδρία Clinical Pilates μαζί μου, επισκεφτείτε την προσωπική μου ιστοσελίδα  http://www.clinicalpilates.gr

Τα εκπληκτικά οφέλη της Υπέρυθρης Σάουνας

Γράφει η Μαρία Κορόγιαννη, Φυσικοθεραπεύτρια PT, MSc, Clinical Pilates Instructor

Στις μέρες μας, πολλα ιαματικά κέντρα, κλινικές υγείας, Φυσικοθεραπευτικα κέντρα, αλλά και ειδικευμένοι χώροι ευεξίας και σπά, διαθέτουν στους επισκέπτες τους έναν νέο σχετικά τύπο σάουνας, ο οποίος έρχεται να αντικαταστήσει την κλασσική σάουνα, ή αλλιώς ‘φιλανδική’.

Ο νέος αυτός τύπος σάουνας λειτουργεί με υπέρυθρη θερμότητα και υπόσχεται μεγάλα οφέλη για τον χρήστη της.

photo-sauna

Υπέρυθρη Σάουνα

Η λειτουργία της υπέρυθρης σάουνας βασίζεται στην υπέρυθρη ακτινοβολία. Η υπέρυθρη ακτινοβολία είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά της θερμότητας από τον ήλιο και διαχωρίζεται σαφώς από την υπεριώδη ακτινοβολία, η οποία είναι εκείνη που προκαλεί τις βλάβες στους ιστούς.

Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν την ανάγκη της υπέρυθρης ακτινοβολίας για να ζήσουν και να αναπτυχθούν.

Η υπέρυθρη ακτινοβολία είναι ένα φυσικό μέσο που χρησιμοποιείται ευρύτατα από τους φυσικοθεραπευτές, αλλά και άλλους επιστήμονες υγείας, κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών συνεδριών, για την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων.

Η σάουνα με υπέρυθρη ακτινοβολία υπερτερεί σε αποτελεσματικότητα έναντι του παραδοσιακού τύπου σάουνας. Συγκεκριμένα, στην υπέρυθρη σάουνα η θερμότητα με τη μορφή της ευεργετικής υπέρυθρης ακτινοβολίας, θερμαίνει απευθείας και με φυσικό τρόπο το σώμα, κάτι που δε συμβαίνει στις κλασσικές σάουνες, όπου η θέρμανση του σώματος οφείλεται στον περιβάλλοντα θερμό αέρα.

heatingphoto

Έτσι, λόγω της χαμηλής και ευχάριστης θερμοκρασίας περιβάλλοντος που επιτυγχάνεται μέσα σε μια υπέρυθρη σάουνα, η καμπίνα της μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ευρύτερα γκρουπ χρηστών (π.χ. ασθματικούς ή ηλικιωμένους) ενώ συγχρόνως η υπέρυθρη ακτινοβολία σας επιτρέπει να κάψετε τις διπλές θερμίδες στον ίδιο χρόνο, από όσες θα καταναλώνατε σε μια παραδοσιακή σάουνα.

Επιπρόσθετα, η υπέρυθρη θερμότητα διαπερνά σε μεγαλύτερο βάθος το δέρμα (σε μερικά σημεία έως και 4 εκατοστά) από ό,τι το διαπερνά ο θερμός αέρας που χρησιμοποιείται στις κλασσικές σάουνες, ενεργοποιώντας έτσι καλύτερα το μεταβολισμό και πολλαπλασιάζοντας τα οφέλη της υπέρυθρης θέρμανσης.

• Θεραπευτικά Οφέλη της σάουνας υπέρυθρης ακτινοβολίας.

1. Αποτοξίνωση

Η υπέρυθρη σάουνα θα αποτοξινώσει τον οργανισμό σας, αφού ενεργοποιεί την υγιή εφίδρωση του σώματος μέσω της οποίας ο οργανισμός αποβάλλει επιβλαβή δηλητήρια, βαρέα μέταλλα (πχ. υδράργυρος, μόλυβδος που δύσκολα αποβάλλονται από το σώμα) νικοτίνη, αλκοόλ, συσσωρευμένη χοληστερίνη και άλλες τοξίνες όπως θειϊκό οξύ, νάτριο, αμμωνία και ουρικό οξύ.

Σε σύγκριση με τη σουηδική σάουνα, στη σάουνα με υπέρυθρη ακτινοβολία κάποιος μπορεί να αποβάλλει μέχρι και 7 φορές περισσότερες τοξίνες και παραπροϊόντα του μεταβολισμού.

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος και η εφίδρωση στην υπέρυθρη σάουνα ένας από τους πιο φυσικούς τρόπους να αποβάλλουμε τις τοξινες.

2. Χαλάρωση και Ευεξία

Η υπέρυθρη σάουνα είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να απελευθερώσετε το σώμα σας από την υπερβολική ένταση, κούραση και στρες εξαιτίας του σύγχρονου, απαιτητικού ρυθμού ζωής.

Η απαλή θερμότητα διεισδύει μέσω του δέρματος σε ολόκληρο το σώμα, κάτι που βοηθά στη φυσική διαδικασία χαλάρωσης του ανθρώπινου οργανισμού.

Η υπέρυθρη ακτινοβολία αυξάνει τη ροή του αίματος στους μύες προμηθεύοντάς τους με περισσότερο οξυγόνο. Αυτό ως αποτέλεσμα έχει να χαλαρώνουν οι σφιγμένοι και κουρασμένοι μύες.

Επίσης, μέσω της ρύθμισης της κορτιζόλης, της κύριας ορμόνης που υπερεκκρινεται στο χρόνιο στρες, η χρήση της υπέρυθρης σάουνας ηρεμεί το κεντρικό νευρικό σύστημα και ρυθμίζει το χρόνιο αλλά και περιστασιακό στρες.

Η χρήση της υπέρυθρης σάουνας βοηθά στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων πολλών ορμονών και έτσι η συστηματική χρήση της αναζωογονεί ολόκληρο ο τον οργανισμό μέσα από ένα δυνατο και φυσικό boost που προωθεί την ίαση, την ευεξία και τη γενικότερη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία.

3. Αντιμετώπιση Πόνου

Καθώς η υπέρυθρη ακτινοβολία αυξάνει τα επίπεδα οξυγόνου στα κύτταρα είναι κατάλληλη για τις χρόνιες φλεγμονές, καθώς όχι απλά δεν τις οξύνει, αλλά κατορθώνει να τις απαλύνει ή να τις εξουδετερώσει.

meditation-sauna-2

Έτσι, η χρήση της υπέρυθρης σάουνας επικουρεί στη αντιμετώπιση και θεραπεία των συμπτωμάτων της χρόνιας κόπωσης, πονοκεφάλων τάσεως, ινομυαλγιες, της ρευματοειδούς ή αγκυλοποιητικής σπονδυλοαρθρίτιδας και άλλων χρόνιων νόσων που σχετίζονται με συμπτώματα στο μυοσκελετικό, αλλά και νευρικό σύστημα.

Η μυϊκή χαλάρωση που επιτυγχάνεται μέσω της υπέρυθρης σάουνας έχει σαν αποτέλεσμα να απαλύνεται ο χρόνιος πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας στις αρθρώσεις, ενώ επιταχύνεται η θεραπεία από τραυματισμούς και ‘μυϊκά πιασίματα’.

Η υπερυθρη σάουνα, από την πρώτη κιόλας συνεδρία θα ελαττώσει τους μυϊκούς σπασμούς σε όλο σας το σώμα, θα ανακουφίσει αθλητικές κακώσεις, όπως διαστρέμματα ή θλάσεις, και θα αναζωογονήσει όλα σας τα κύτταρα, ανανεώνοντας σώμα και πνεύμα.

4. Απώλεια Βάρους

Η υπέρυθρη σάουνα θα σας βοηθήσει επίσης στην απώλεια βάρους, με τον πιο υγιή και φυσικό τρόπο.

Σε διάστημα μισής ώρας θεραπείας στην υπέρυθρη σάουνα θα καούν οι ίδιες σχεδόν θερμιδες όσες αν τρέξει κάποιος επί μία ώρα!

Έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Journal of American Medical Association δείχνουν ότι 30′ παραμονής σε μία σάουνα υπερύθρων ισοδυναμούν με την καύση 600 θερμίδων.

Καθώς θερμαίνεται βαθιά το ανθρώπινο σώμα και όχι επιφανειακα, όπως στη συμβατικές σαουνες, ο οργανισμός αντιδρά δουλεύοντας σκληρά για να δροσιστεί, αυξάνοντας την κυκλοφορία του αίματος, την καρδιακή λειτουργία, τους παλμούς και το συνολικό μεταβολισμό, καίγοντας έτσι ακόμα περισσότερες θερμίδες.

ppl.sauna

5. Ενίσχυση ανοσοποιητικού

Είναι εντυπωσιακό, αλλά οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως οι υπέρυθρες σάουνες επικουρούν στην αντιμετώπιση του καρκίνου και είναι κατάλληλες για ανθρώπους που πάσχουν από αυτήν την ασθένεια ακριβώς επειδή αυξάνουν την οξυγόνωση, την αποβολή των τοξίνων και των βαρέων μετάλλων από το σώμα και ενδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Ενδεικτική είναι κλινική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο «Journal of Cancer Science and Therapy» (2009), στην οποία, μέσω της υπέρυθρης ακτινοβολίας μακρού μήκους κύματος, επιτεύχθηκε μείωση των καρκινικών όγκων στο εργαστήριο κατά 86% μέσα σε 30 ημέρες.

6. Ενίσχυση καρδιαγγειακού

Οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως οι υπέρυθρες σαουνες έχουν και άλλες θετικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, καθώς εξισορροπούν την πίεση του αίματος και τα επίπεδα χοληστερόλης και έτσι μπορεί να προλαμβάνουν, αλλά και να αντιστρέφουν ως ένα βαθμό κάποιες καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως οι καρδιακές αρρυθμίες και η καρδιακή ανεπάρκεια.

Η υπέρυθρη σάουνα μέσω των φυσιολογικών διεργασιών ολων των κυττάρων του οργανισμού βοηθά στη διατήρηση της καλής υγείας της καρδιάς.

7. Πιο υγιής και λαμπερή επιδερμίδα

Η υπέρυθρη σάουνα είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να καθαρίσετε το δέρμα από μέσα και να αποκτήσετε μια λαμπερή και υγιή όψη.

Με φυσικό τρόπο και ‘εκ των έσω’ η υπέρυθρη σάουνα ενισχύει τα κύτταρα και χαρίζει ένα δέρμα υγιές και ανανεωμένο που φαίνεται νεότερο.

Καθώς η θερμότητα διεισδύει στις βαθύτερες στοιβάδες του δέρματος, διώχνει τους ρύπους, κάνει μια φυσική απολέπιση των νεκρών κυττάρων από το δέρμα, καταπολεμά την κυτταρίτιδα και την κατακράτηση λίπους και νερού, και, τέλος, αυξάνει την ελαστικότητα του κολλαγόνου σε όλους τους ιστούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς.

Είναι πλέον καθολικά αποδεκτό, ότι η υπέρυθρη ενέργεια, τόσο με τη μορφή μιας καμπίνας σάουνας όσο και με τη μορφή μιας λάμπας υπέρυθρης ακτινοβολίας, είναι τόσο ισχυρή και αποτελεσματική, ώστε εφαρμόζεται σε πολλές κλινικές σε όλο τον κόσμο, από ιατρούς και φυσικοθεραπευτές.

• Ποιά άτομα δεν πρέπει να χρησιμοποιούν την υπέρυθρη σάουνα.

Παρά το ότι η υπέρυθρη σάουνα είναι το μοναδικό είδος σάουνας το οποίο μπορεί να χρησιμοποιείται από ανθρώπους με φλεβίτιδα, μεταλλικά εμφυτεύματα, υπέρταση και διαβήτη ρυθμισμένο, υπάρχουν κάποιες ιατρικές αντενδείξεις στην χρήση της υπέρυθρης σάουνας.

Οποιοσδήποτε με ιατρικό πρόβλημα, που λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να συμβουλευτεί το γιατρό του. Οποιοσδήποτε υποφέρει από καταστολή των επινεφριδίων, σκλήρυνση κατά πλάκας ή ερυθηματώδη λύκο, συμβουλεύεται να μην χρησιμοποιεί την υπέρυθρη σάουνα, όπως επίσης και όποια γυναίκα εγκυμονεί ή κάποιος που υποφέρει από τραυματισμό νεότερο των 48 ωρών ή άλλο οίδημα ή μόλυνση (π.χ. οδοντική). Στις τελευταίες μάλιστα περιπτώσεις η διαστολή λόγω της ζέστης μπορεί να οδηγήσει σε ένταση του πόνου. Οι γυναίκες κατά την εμμηνο ρύση, οι αιμοφιλικοί ή αυτοί που είναι επιρρεπείς σε αιμορραγία κατά την αγγειοδιαστολή των αγγείων, πρέπει επίσης να αποφεύγουν την χρήση της υπέρυθρης σάουνας.

• Πρόγραμμα Θεραπείας στην Υπέρυθρη Σάουνα

Εάν έχετε γενικά καλή υγεία, ένα πρόγραμμα έκθεσης 30-45 λεπτών, 3 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα αρκεί.

Εάν ωστόσο, έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας, οι περισσότεροι γιατροί συνιστούν καθημερινή έκθεση, ακόμα και πάνω από μία φορά την ημέρα.

Το Φυσικοθεραπευτηριο μας διαθέτει την πιο σύγχρονη καμπίνα υπέρυθρης σάουνας, σε έναν ευχάριστο και καλά αεριζόμενο χώρο. Η καμπίνα είναι ευρύχωρη και διαθέτει φωτισμό που μπορεί να επιλέξει ο χρήστης, καθώς και διαμορφωμένο πρόγραμμα χρωματοθεραπειας. Επίσης, διαθέτει ραδιόφωνο, αλλά και usb θύρα ώστε να γίνεται η επιλογή της κατάλληλης μουσικής για το θεραπευόμενο.

• Κόστος Συνεδρίας

Το κόστος συνεδρίας στην υπέρυθρη σάουνα του Φυσικοθεραπευτηρίου είναι 30€ για μία συνεδρία διάρκειας 45′

Για τους ασθενείς του Φυσικοθεραπευτηρίου ή τους συμμετέχοντες στα προγράμματα ευεξίας και άσκησης του κέντρου η συνεδρία κοστίζει 25€.

Σε περίπτωση πάνω από μιας συνεδρίας την εβδομάδα, υπάρχει η δυνατότητα προσαρμογής της τιμής ώστε να είναι ακόμα πιο προσιτή για το θεραπευόμενο.

© Maria Korogianni, 2022

http://www.MariaKorogianni.com

Μάθετε για τον πόνο

Γράφει η Μαρία Κορόγιαννη, Φυσικοθεραπεύτρια PT, Msc

Ο πόνος είναι μία λέξη που χρησιμοποιούμε συχνά στο λεξιλόγιό μας, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους που νιώθουμε οτι ασθενούμε, και σχεδόν πάντα συνοδεύεται από ιδιαίτερα δυσάρεστα συναισθήματα.

Μέσα από τη σειρά άρθρων για τον πόνο, την οποία ξεκινώ σήμερα, θα επιχειρίσω να ρίξω παραπάνω φως στην αιτιολογία, στις συνέπειες, αλλά και στους τρόπους ελέγχου του πόνου, ειδικότερα του χρόνιου πόνου, μια και όχι μόνο είναι το είδος πόνου που αντιμετωπίζω συχνότερα λόγω ειδικότητας, αλλά και το είδος πόνου εκείνο που προκαλεί ίσως τη μεγαλύτερη δυσλειτουργία και δυσφορία στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου, ενώ δημιουργεί ή και ειδοποιεί συχνά για τις πιο μόνιμες βλάβες. Σύμφωνα άλλωστε με τις τελευταίες στατιστικές, θεωρείται δεδομένο οτι από χρόνιο πόνο πάσχει περίπου το 30% του πληθυσμού μιας χώρας.

Χρόνιος ή οξύς, σωματικός ή ψυχικός, ο πόνος παραμένει το πιο δυσάρεστο συναίσθημα για τον άνθρωπο.

Χρόνιος ή οξύς, σωματικός ή ψυχικός, ο πόνος παραμένει το πιο δυσάρεστο συναίσθημα για τον άνθρωπο.

Ο πόνος υπάρχει παντού και πάντα. Οι άνθρωποι ανέκαθεν πονούσαν και αυτό το διαπιστώνουμε από τα απολιθώματα προιστορικών ανθρώπων που δείχνουν πως οι άνθρωποι από παλιά είχαν τερηδόνα ή εκφυλίσεις στα οστά, μέχρι τα σημερινά ράφια των φαρμακείων, αλλά και των σπιτιών μας, που είναι γεμάτα φαρμακα, φυσικά ή χημικά, για την αντιμετώπιση των πόνων κάθε είδους.

Τί είναι όμως ο πόνος? Ο πόνος είναι ένα σύνθετο φαινόμενο: σε πολλές περιπτώσεις είναι ωφέλιμος, είναι το ‘καμπανάκι’, όπως συνηθίζω να λέω συχνά στους ασθενείς μου, που διαθέτει ο οργανισμός μας για να μας προειδοποιήσει οτι υπάρχει κίνδυνος για εμάς, όπως για παράδειγμα όταν αγγίζουμε κάτι καυτό ή όταν μαγκώνουμε κάπου το δάχτυλό μας. Είναι επίσης ο συναγερμός που όταν εμφανίζεται σκόπο έχει να μας ειδοποιήσει ότι ‘κάτι δεν πάει καλά’, σχετικά με τη σωματική, πνευματική ή/και ψυχική μας Υγεία.

Αυτό φυσικά δε σημαίνει οτι πάντα ο ανθρώπινος πόνος είναι ωφέλιμος, ή οτι όλα τα είδη πόνου πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με υπομονή, ως μέρος της ανθρώπινης φυσιολογίας, χωρίς να κάνουμε κάτι για αυτό. Παραδείγματα τέτοιου είδους πόνου είναι ο καθημερινός πόνος της αρθρίτιδας που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους ή ο επίμονος πονοκέφαλος, οι οποίοι δεν ωφελούν σε τίποτα και μπορεί να φτάσουν σε μια ένταση πραγματικά ανυπόφορη για αυτόν που τους βιώνει.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του πόνου όμως που θα ήθελα να κατανοήσουμε είναι οτι ο ανθρώπινος πόνος είναι πάνω απ’όλα μοναδικός. Η δυσφορία και ο τρόπος που βιώνεται ένα επίπονο σύμπτωμα διαφέρει από άτομο σε άτομο και έτσι το τί εννοείτε εσείς όταν για παράδειγμα λέτε στο γιατρό σας ότι ‘πονάτε αφόρητα’ μπορεί να απέχει πολύ από αυτό που εννοεί ή βιώνει ο επόμενος ασθενής, όταν χρησιμοποιεί την ίδια φράση για να περιγράψει αυτό που εκείνη τη στιγμή νιώθει.

Ο πόνος είναι πραγματικά ένα σύνθετο φαινόμενο και μπορώ να βεβαιώσω τόσο εμπειρικά, μέσα από τα 15 χρόνια της κλινικής μου εμπειρίας, όσο και επιστημονικά και βιβλιογραφικά, πως ο βαθμός του πόνου και η αντίδρασή σας σε αυτόν είναι αποτέλεσμα της συνολικής βιολογικής, ψυχολογικής και πολιτιστικής σας συγκρότησης.

Ο πόνος είναι ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό βίωμα, διαφορετικό για κάθε άνθρωπο.

Ο πόνος είναι ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό βίωμα, διαφορετικό για κάθε άνθρωπο.

Τα άρθρα αυτής της σειράς θα σας βοηθήσουν να μάθετε περισσότερα για το λεγόμενο ‘κύκλο του πόνου’ και για τους παράγοντες που συμμέτεχουν στη διαδικασία παραγωγής του. Σκοπός μου είναι να σας βοηθήσω να κατανοήσετε καλύτερα τον δικό σας, ιδιαίτερο πόνο καθώς και να αναζητήσετε και να εφαρμόσετε τους τρόπους θεραπείας του.

Ο πόνος, λοιπόν, δε θεωρείται, όπως συνέβαινε παλαιότερα, απλώς το σύμπτωμα μιας ασθένειας. Σύμφωνα με τις σύγχρονες παραδοχές της ιατρικής κοινότητας, ο πόνος μπορεί από μόνος του να αποτελέσει ασθένεια. Από την άλλη, καθώς γίνεται περισσότερο κατανοητός στους επιστήμονες ο μηχανισμός παραγωγής και αίσθησης του πόνου, εξελίσσονται παράλληλα και οι τρόποι για την καλύτερη αντιμετώπισή του. Κατά τη διάρκεια των ερευνητικών μου σπουδών στο Λονδίνο στο πεδίο των Νευροεπιστημών, ήρθα σε άμεση επαφή με το ευρύ αντικείμενο του πόνου και με τους σύγχρονους τρόπους αντιμετώπισής του.

Πλέον, το σωματικό βίωμα του πόνου δεν πρέπει ή δε θα πρέπει να θεωρείται αδιαχώριστο από τη ψυχολογική και πνευματική μας υπόσταση, και η σύγχρονη Ιατρική και Θεραπευτική οφείλει να λαμβάνει υπόψη της την παραδοχή αυτή, εαν θέλει να συμβαδίζει με τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου και ασθενή.

Είναι βέβαια αξιοσημείωτο πως η παραδοχή αυτή, η ανάγκη δηλαδή για ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου που ασθενεί, είναι ήδη γνωστή από τους αρχαίους χρόνους, και ειδικότερα στη χώρα που ζούμε, στην Ελλάδα, η ολιστική προσέγγιση αποτελούσε τον πυρήνα της Ιατρικής από την εποχή του Ιπποκράτη.

Έτσι, για τον επίμονο πόνο, που ονομάζεται χρόνιος πόνος, πολλές φορές δεν αρκούν μόνο τα φάρμακα. Μια ευρεία προσέγγιση περιλαμβάνει άσκηση, χαλάρωση, διατροφή, επιστημονικά αποδεδειγμένες φυσικές θεραπείες όπως η Υδροθεραπεία και η Φυσικοθεραπεία, καθώς και αλλαγές της συμπεριφοράς και του ψυχισμού μας. Η προσέγγιση αυτή όχι μόνο καθίσταται πιο αποτελεσματική, αφού αντιμετωπίζει τον άνθρωπο έτσι όπως ακριβώς είναι, ένα σύστημα δηλαδή όπου η Υγεία είναι αποτέλεσμα της αρμονικής συνεργασίας σώματος, πνεύματος και ψυχισμού, αλλά  είναι και πιο ασφαλής, καθώς οι φυσικές θεραπείες βοηθούν στο  έλεγχο του πόνου χωρίς τον κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών.

Η ολιστική προσέγγιση του πόνου είναι, σύμφωνα με την παγκόσμια ιατρική κοινότητα, και η πιο αποτελεσματική.

Η ολιστική προσέγγιση του πόνου είναι, σύμφωνα με την παγκόσμια ιατρική κοινότητα, και η πιο αποτελεσματική.


Όταν αποφασίσετε λοιπόν, να αντιμετωπίσετε τον πόνο σας, ειδικά εαν αυτός έχει καθιερωθεί πλέον ως χρόνιος, ίσως χρειαστεί να απευθυνθείτε σε παραπάνω από μία ιατρική ειδικότητα, ή σε περισσότερους από έναν ειδικούς θεραπευτές. Η αρμονική συνεργασία, λοιπόν, μεταξύ των ειδικοτήτων προβάλλει ως μονόδρομος για τη σύγχρονη Ιατρική και Θεραπευτική κοινότητα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει πάντα θεραπεία για το χρόνιο πόνο. Αυτό φυσικά δε σημαίνει οτι δεν υπάρχουν, και μάλιστα παραπάνω από ένας, τρόποι αντιμετώπισής του. Απλώς, όπως πολλά άτομα, ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίζετε αυτό το πρόβλημα για όλη σας τη ζωή. Θυμαμαι χαρακτηριστικά έναν αξιόλογο καθηγητή στο Τμήμα Φυσικοθεραπείας του ΑΤΕΙ Αθήνας από όπου αποφοίτησα, ο οποίος αναφερόμενος στον πόνο του αυχένα ως μέρος της παθολογίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (πόνος που ίσως σας είναι γνωστός και ως αυχεναλγία) μας έλεγε χαρακτηριστικά: “Δε θα πεθάνεις από αυτό, αλλά θα πεθάνεις με αυτό”.

Βέβαια, παρά τον οποιονδήποτε χρόνιο πόνο σας μπορείτε να ζείτε δραστήρια και παραγωγικά και φυσικά, εφόσον το επιλέξετε, ευτυχισμένα.

Αυτή η σειρά άρθρων που ξεκινώ θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τί προκαλεί τον πόνο σας και ποιές είναι οι βλαβερές του συνέπειες. Το σημαντικότερο όμως  είναι οτι μπορεί να σας εξηγήσει πώς μπορείτε να τον θεραπεύετε, να τον αντιμετωπίζετε ή/και να τον ελέγχετε-αντί να σας ελέγχει αυτός.

Ζήστε καλά.  Ζήστε χωρίς πόνο.

Ζήστε καλά.
Ζήστε χωρίς πόνο.

Για να μη χάνετε άρθρο από τα ποστ που θα ακολουθήσουν, μπορείτε να εγγραφείτε στο newsletter μας. Το email σας φυσικά παραμένει εμπιστευτικό και η εγγραφή συνοδεύεται από τη δέσμευση να μη χρησιμοποιηθεί για ο,τιδήποτε άλλο, παρά για το σκοπό που σημειώνεται πιο πάνω. Μπορείτε να ρυθμίσετε ανά πάσα στιγμή το ρυθμό που θέλετε να δέχεστε τα ενημερωτικά email ή ακόμα να ακυρώσετε την εγγραφή σας.

Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τα διάφορα είδη χρόνιου πόνου, όπως η ινομυαλγία, εαν περιηγηθείτε στις σελίδες της PhysioWellness.