Άγχος, κράμπες, ημικρανίες, αρρυθμίες? – Ίσως σας λείπει Μαγνήσιο!

Μελέτες έχουν αποδείξει ότι η έλλειψη Μαγνησίου είναι ιδιαίτερα συχνή κατάσταση και μπορεί να προκαλεί συμπτώματα τέτοια που ο συνήθης ιατρός δεν τα θεωρεί σημαντικά. Γνωρίστε το πολύτιμο αυτό ιχνοστοιχείο, εμπλουτίστε το διατροφολόγιό σας σε περίπτωση που το στερείστε ενα αγνοία σας, και επαναφέρετε την Υγεία και Ευεξία στην καθημερινότητά σας.

Γράφει ο Γεωργιάδης Αχιλλέας, Ρευματολόγος

Τα πρώτα κύτταρα που δημιουργήθηκαν στην αρχέγονη θάλασσα που περιέβαλε την Γη πριν δισεκατομμύρια χρόνια ζούσαν σε ένα περιβάλλον που κυριαρχούσαν τα άλατα του Καλίου και του Μαγνησίου. Για να μπορέσουν να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να το μιμηθούν όταν δημιουργούσαν το δικό τους ενδοκυτταρικό περιβάλλον.

Οι γεωλογικές μεταβολές που ακολούθησαν και οι ουσίες που εκχύθηκαν από το εσωτερικό της γης με τις συνεχείς εκρήξεις των ηφαιστείων, άλλαξαν προοδευτικά τη σύνθεση της πρωτόγονης θάλασσας με αποτέλεσμα να αυξηθεί βαθμιαία το ποσοστό των αλάτων του Ασβεστίου και του Νατρίου που περιείχε.

Οι πρωτόγονοι οργανισμοί που εξακολουθούσαν να ζουν μέσα στη θάλασσα, για να συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά, αναγκάσθηκαν να δημιουργήσουν αντλίες στην κυτταρική τους μεμβράνη, οι οποίες να ελέγχουν και να ρυθμίζουν την μετακίνηση του Καλίου, του Μαγνησίου, του Ασβεστίου και του Νατρίου μέσα και έξω από κύτταρο.

Ακόμα και σήμερα το Μαγνήσιο και το Κάλιο κυριαρχούν μέσα στα κύτταρα του ανθρώπου και συμμετέχουν αποφασιστικά στη ρύθμιση όλων σχεδόν των βασικών λειτουργιών τους. Ειδικά το Μαγνήσιο ευρίσκεται σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% μέσα στα ενεργειακά εργοστάσια του κάθε κυττάρου ( τα μιτοχόνδρια ) και σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή ενέργειας των κυττάρων μας εξαρτάται από αυτό.

Το σώμα μας περιέχει περίπου 25 γραμμάρια Μαγνησίου, τα 2/3 των οποίων βρίσκονται αποθηκευμένα στα οστά και το 1/3 στους άλλους ιστούς. Αν και το Μαγνήσιο δεν αποτελεί στοιχείο της βασικής δομής του κρυστάλλου των οστών φαίνεται ότι συνδέεται επιφανειακά με αυτόν.

Μόνον το 1% του Μαγνησίου του οργανισμού κυκλοφορεί στο αίμα και γι αυτό για πολλούς ειδικούς η μέτρηση του Μαγνησίου του αίματος δεν είναι ακριβής δείκτης για την αξιολόγηση των πραγματικών επιπέδων του στον οργανισμό. Επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν α) ότι το 6,9% των ‘υγειών’ ατόμων που υποβλήθηκαν σε εξέταση αίματος ρουτίνας παρουσίαζαν χαμηλό Μαγνήσιο στο αίμα τους ( υπομαγνησιαιμία ) και β) ότι μόνον 1 στις 10 φορές η υπομαγνησιαιμία ανευρέθη μετά από ιατρική εντολή, στις υπόλοιπες 9 ανευρέθη τυχαία.

Οι μελέτες αυτές απέδειξαν ότι η έλλειψη Μαγνησίου είναι ιδιαίτερα συχνή κατάσταση και μπορεί να προκαλεί συμπτώματα τέτοια που ο συνήθης ιατρός δεν τα θεωρεί σημαντικά. Ασθενείς που παρουσιάζουν συχνότερα έλλειψη Μαγνησίου είναι αυτοί που πάσχουν από καρδιαγγειακές νόσους, Διαβήτη και Υπέρταση.

Το Μαγνήσιο σε φυσιολογικές συνθήκες το λαμβάνουμε με τις τροφές. Η απορρόφηση από το έντερο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες και γι αυτό παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση, από 30 έως 70%. Χαρακτηριστικό είναι ότι η απορρόφηση αυξάνεται όσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει το άτομο για Μαγνήσιο. Δεν φαίνεται ότι η απορρόφηση του Μαγνησίου εξαρτάται από κάποια ορμόνη, παρόλο που η ανεπάρκεια της βιταμίνης D συνδυάζεται, μερικές φορές, με μείωση της απορρόφησης του. Μείωση της απορρόφησης Μαγνησίου παρατηρείται όσο αυξάνεται η ηλικία.

Θα πρέπει να τονισθεί ότι η πρόσληψη φαρμάκων που περιέχουν Σίδηρο, για αναιμία, μαζί με φάρμακα που περιέχουν Μαγνήσιο εμποδίζει την απορρόφηση από το έντερο και του Σιδήρου και του Μαγνησίου, γι αυτό και πρέπει τα δύο αυτά στοιχεία να λαμβάνονται με διαφορά 3 με 4 ώρών το ένα από το άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν λαμβάνονται αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες.

Το σώμα μας αποβάλλει το παραπάνω Μαγνήσιο από τα νεφρά (περίπου 100 mg την ημέρα). Ατομα με φυσιολογικά νεφρά είναι πολύ δύσκολο να πάθουν υπερμαγνησιαιμία, δηλαδή να παρουσιάσουν συμπτώματα από υπερβολική χορήγηση Μαγνησίου στον οργανισμό τους.

Η αύξηση της ποσότητας του Μαγνησίου στο αίμα μας μπορεί να γίνει μετά από κατάχρηση αντιοξίνων φαρμάκων που λαμβάνουμε για την υπερχλωρυδρία του στομάχου ή μετά από κατάχρηση καθαρτικών. Αντίθετα η χορήγηση διουρητικών φαρμάκων για την θεραπεία της υπέρτασης, προκαλεί υπερβολική αποβολή Μαγνησίου από τα νεφρά και μπορεί να εμφανισθεί υπομαγνησιαιμία.

Παρόλο που δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία φαίνεται ότι σε μεγάλη έλλειψη Μαγνησίου στον οργανισμό ενεργοποιείται η Παραθορμόνη ( η ορμόνη που ελέγχει και το Ασβέστιο του αίματος ) και αφενός εμποδίζει την αποβολή του Μαγνησίου από τα νεφρά αφ’ ετέρου το αποδεσμεύει από τα οστά διατηρώντας έτσι τα επίπεδά του στο αίμα σταθερά.

Η πρόσληψη του Μαγνησίου γίνεται από τις τροφές. Οι καθημερινές ανάγκες ενός ενήλικα κυμαίνονται περί τα 300 mg Μαγνησίου την ημέρα, τα οποία τα παίρνει συνήθως με μια ισορροπημένη δίαιτα. Ολες σχεδόν οι τροφές περιέχουν Μαγνήσιο άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο.

Οι ηλιόσποροι, ο σολωμός και τα πράσινα λαχανικά περιέχουν το περισσότερο, ενώ το κρέας περιέχει ελάχιστο. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το Μαγνήσιο αποτελεί το κεντρικό στοιχείο για τη δημιουργία της χλωροφύλλης των φυτών, άρα το πράσινα φυτά περιέχουν το περισσότερο.

Παρόλα αυτά, όπως είπαμε και προηγούμενα, η έλλειψη Μαγνησίου είναι μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και τα αίτιά της είναι πολλά και διάφορα. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας και η όξινη βροχή επιδρούν αρνητικά στην φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών.

Ο άνθρωπος για να λύσει το πρόβλημα χρησιμοποιεί λιπάσματα τα οποία όμως περιέχουν ελάχιστο Μαγνήσιο. Ετσι και τα σύγχρονα γεωργικά προιόντα περιέχουν μικρά ποσά Μαγνησίου. Η χρήση συντηρητικών στα τρόφιμα όπως και η διατροφή σχεδόν αποκλειστικά με ερυθρό κρέας μειώνουν την αναγκαία καθημερινή ποσότητα Μαγνησίου.

Εξαντλητικές δίαιτες για αδυνάτισμα, διάφορες παθήσεις του εντέρου, ιδιαίτερα αυτές που συνδυάζονται με διάρροιες και η μεγάλη ηλικία (μείωση της απορρόφησης), επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα του Μαγνησίου στον οργανισμό. Το αλκοόλ, τα διουρητικά, η Διγιτοξίνη που δίδεται στην καρδιακή ανεπάρκεια και ο Διαβήτης μειώνουν τα επίπεδα του Μαγνησίου στον οργανισμό αυξάνοντας την αποβολή του από τα νεφρά. Τέλος η έντονη σωματική κόπωση (αθλητές), το ψυχικό stress, η εγκυμοσύνη, η γαλουχία κά αυξάνουν τόσο πολύ τις ανάγκες του ατόμου για Μαγνήσιο, ώστε η καθημερινή διατροφή να μην μπορεί να τις καλύψει.

Όλες οι παραπάνω καταστάσεις οδηγώντας σε ανεπάρκεια Μαγνησίου τον οργανισμό, προκαλούν προοδευτικά την εκδήλωση διαφόρων συμπτωμάτων όπως: α) μυικές κράμπες στις γάμπες και αλλού, β) καρδιακές έκτακτες συστολές και ταχυκαρδία, γ) αγγειοσυστολή και αύξηση της πίεσης, δ) αύξηση της δραστηριότητας του νευρικού συστήματος και αισθητικές διαταραχές στα άκρα όπως μουδιάσματα και καψίματα κα.

Τα συμπτώματα αυτά επιδεινώνονται όσο η ανεπάρκεια του Μαγνησίου στον οργανισμό μεγαλώνει και μπορεί να οδηγήσουν σε ιδιαίτερα σοβαρές καταστάσεις. Η ερμηνεία των παραπάνω συμπτωμάτων δεν είναι εύκολη και μελετάται ακόμη, αλλά σε γενικό πλαίσιο μπορεί να πεί κανείς ότι το Μαγνήσιο βοηθά το νευρικό και το μυικό σύστημα να ηρεμήσει και να επανέλθει σε φυσιολογική κατάσταση.

Σε περιπτώσεις έλλειψης Μαγνησίου το νευρομυικό σύστημα διεγείρεται υπερβολικά και προκαλεί τα παραπάνω συμπτώματα. Θα πρέπει να τονισθεί ότι πολλές φορές η ανεπάρκεια Μαγνησίου συνδυάζεται και με έλλειψη Ασβεστίου και Καλίου στον οργανισμό, οπότε και το πρόβλημα γίνεται πιο περίπλοκο και η λύση του είναι δυσκολότερη.

Πλην όμως των παραπάνω καταστάσεων το Μαγνήσιο έχει συνδυασθεί και με άλλες παθήσεις:

Μαγνήσιο και Οστεοπόρωση.

Πρόσφατα στο περιοδικό της Αμερικάνικης Γεροντολογικής Εταιρείας δημοσιεύθηκε άρθρο όπου οι συγγραφείς κατόρθωσαν να αποδείξουν ότι το Μαγνήσιο σε ηλικιωμένους, άνδρες και γυναίκες, βοηθά στην αύξηση της οστικής μάζας και σε βελτίωση της αντοχής των οστών. Η μελέτη αυτή είναι η τελευταία μιας σειράς παρομοίων μελετών που κατέληγαν στο ίδιο περίπου συμπέρασμα. Κατά την άποψη των συγγραφέων το Μαγνήσιο βοηθά τα οστά πιθανόν όσο και το Ασβέστιο.

Μαγνήσιο και Ημικρανίες

Μελέτες που έγιναν σε ασθενείς με ημικρανίες απέδειξαν ότι το επίπεδο του Μαγνησίου στο αίμα τους και στα ερυθρά τους αιμοσφαίρια ήταν χαμηλότερο από το φυσιολογικό. Στηριζόμενοι σε αυτά τα ευρήματα πολλοί άλλοι ερευνητές χορήγησαν συστηματικά Μαγνήσιο και κατόρθωσαν να μειώσουν την ένταση και τη διάρκεια των κρίσεων ημικρανίας.

Μαγνήσιο και Stress

Ήταν γνωστό από παλαιότερα πειράματα ότι το Μαγνήσιο συμμετέχει στη δόμηση περισσοτέρων από 350 βασικών ενζύμων για τον οργανισμό μας. Σχετικά πρόσφατα αποδείχθηκε ότι σε άτομα που εργάζονται κάτω από δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες (έντονος θόρυβος) ή μετά από έντονη πνευματική κόπωση το Μαγνήσιο του οργανισμού τους μειώνεται επειδή αυξάνεται η αποβολή του από τα νεφρά στα ούρα. Πράγματι σε αυτά τα άτομα, μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής που περιείχαν Μαγνήσιο βοήθησε σημαντικά την επαναφορά των επιπέδων του στο φυσιολογικό και την θεραπεία των όποιων συμπτωμάτων.

Μαγνήσιο και καρδιακές ταχυαρρυθμίες

Το πρόβλημα των ταχυαρρυθμιών είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο. Στις ΗΠΑ πιστεύεται ότι πάσχουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα ιδιαίτερα άνδρες. Συνήθως οι ταχυαρρυθμίες συνδυάζονται με Υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια αλλά είναι και ιδιαίτερα συνηθισμένες και μετά καρδιακό bypass.

Τα αίτια δεν είναι γνωστά αλλά πιστεύεται ότι σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχει μια υπερδιέγερση του καρδιακού μυ είτε από αυτή καθεαυτή την καρδιακή πάθηση ( εγχείρηση bypass), είτε από μια νευροορμόνη, την Αγγειοτενσίνη ΙΙ, που υπερπαράγεται στην Υπέρταση και διεγείρει ταυτόχρονα και τον καρδιακό μυ. Η υπερδιέγερση αυτή εκφράζεται τοπικά με αύξηση του ηλεκτρικού φορτίου του καρδιακού μυός (αύξηση των δυναμικών επανεισόδου).

Τόσο το Ασβέστιο όσο και το Κάλιο του οργανισμού συμμετέχουν σε αυτή την διαδικασία και γι αυτό η μείωση του Καλίου του οργανισμού σε εκτακτοσυστολική αρρυθμία, συνυπάρχει πάρα πολλές φορές με την μείωση του Μαγνησίου. Νευροφυσιολογικές μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση Μαγνησίου έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση των ηλεκτρικών φορτίων και της διέγερσης του καρδιακού μυός.

Δυστυχώς επειδή το Μαγνήσιο του αίματος αποτελεί μόνο το 1% του Μαγνησίου του οργανισμού τις περισσότερες φορές σε ταχυαρρυθμίες παρόλο που φαίνεται ότι κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα στο αίμα, μέσα στα καρδιακά κύτταρα είναι παθολογικά χαμηλό.

Τα ευρήματα από πολλές μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν ότι το Μαγνήσιο έχει αντιαρρυθμικές δυνατότητες και καλό θα ήταν να δοκιμάζεται σε περιπτώσεις ταχυαρρυθμιών μια και οι δόσεις του, όταν χορηγείται σαν προληπτική θεραπεία, δεν παρουσιάζουν ανεπιθύμητες ενέργειες.

Μαγνήσιο και Άσθμα

Το Μαγνήσιο έχει βρεθεί ότι αναστέλλει την σύσπαση των λείων μυικών ινών, μειώνει έκκριση Ισταμίνης από τα Μαστοκύτταρα και αναστέλλει την έκκριση Ακετυλχολίνης, επομένως αποτελεί χρήσιμο φάρμακο σε ασθενείς με βρογχική σύσπαση από Ασθμα. Πράγματι μελέτες που έγιναν έδειξαν ότι μπορεί να βοηθήσει σε άτομα ανθεκτικά στην κλασική θεραπεία με β-αγωνιστές, αντιχολινεργικά και κορτικοστεροειδή.

Μαγνήσιο και Καρδιακό Bypass

Παρά την εντυπωσιακή βελτίωση των χειρουργικών μεθόδων για το καρδιακό bypass η θνησιμότητα 1 χρόνο μετά την επέμβαση κυμαίνεται από 3-20 % και εξαρτάται από την προεγχειρητική κατάσταση του ασθενούς και την ηλικία. Από την άλλη πλευρά, η θετική επίδραση του Μαγνησίου στον τόνο των αγγείων, οι αντιαρρυθμικές δυνατότητές του και θετική δράση του σε περιπτώσεις εμφραγμάτων έχουν ήδη περιγραφεί.

Πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη έδειξε ότι σε 1000 περίπου άτομα που υπέστησαν καρδιακό bypass, αυτά που είχαν φυσιολογικό Μαγνήσιο στο αίμα τους παρουσίασαν 3% λιγότερα μετεγχειρητικά προβλήματα από αυτά με μειωμένο Μαγνήσιο στο αίμα τους. Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι αυτή όπως και άλλες με παρόμοια αποτελέσματα μελέτες δείχνουν ότι το Μαγνήσιο έχει κάποια θετική επίδραση στη συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση και ότι τα ευρήματα αυτά δικαιολογούν την έναρξη μελλοντικών πιο ειδικών μελετών.

Μαγνήσιο και κράμπες των κάτω άκρων

Δυσλειτουργία των μυών, όπως είναι οι μυικές κράμπες, μπορεί να προκύψει από πολλά αίτια, τα συχνότερα είναι η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων και η μείωση του Μαγνησίου στο οργανισμό. Αρκετές μελέτες έδειξαν σε περιπτώσεις υπομαγνησιαιμίας οι κράμπες στα κάτω άκρα είναι ιδιαίτερα συχνές. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η χορήγηση από του στόματος Μαγνησίου έχει σαν αποτέλεσμα την δραστική, γρήγορη και εντυπωσιακή βελτίωση των πασχόντων.

Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν εργασίες που δείχνουν ότι το Μαγνήσιο βοηθά ακόμη στον έλεγχο της Υπέρτασης, στη Δυσμηνόρροια, στη μείωση των καρκίνων του εντέρου και αλλού.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η γρήγορη ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας για το Μαγνήσιο που μόλις επιχειρήσαμε, οδηγεί στα εξής συμπεράσματα :

Το Μαγνήσιο είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στον οργανισμό του ανθρώπου.
Η ανεπάρκεια Μαγνησίου στον ανθρώπινο οργανισμό είναι αρκετά συχνή και οφείλεται σε πολλά αίτια.
Η εξέταση του Μαγνησίου στο αίμα δεν είναι πάντα ο καλύτερος δείκτης της επάρκειας του στον οργανισμό αλλά είναι ο πιο απλός.
Η έλλειψη Μαγνησίου εκφράζεται με πληθώρα συμπτωμάτων απ όλα σχεδόν τα όργανα.
Πολλές μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση μόνο Μαγνησίου από του στόματος δεν μπορεί να θεραπεύσει πολλές από τις σοβαρές παθήσεις που προαναφέραμε, αλλά και η χορήγηση μόνον της κλασικής θεραπείας χωρίς να συνδυάζεται, όπου απαιτείται, με Μαγνήσιο δεν βοηθά πολλούς ασθενείς να απαλλαγούν από τα συμπτώματά τους.

5 Απλά Μαθήματα Ζωής

Γράφει η Μαρία Παπαδοδημητράκη, για το περιοδικό Vita

 

Πέντε μαθήματα που αν τα αφομοιώσουμε θα αλλάξει η Ζωή μας!

Αναγνώριση, επαγγελματική επιτυχία, οικονομική εξασφάλιση. Όποιες και αν είναι οι προσωπικές μας φιλοδοξίες, υπάρχει ένας πλούτος γνώσης για να μας βοηθήσει να τις κατακτήσουμε. Αν, ωστόσο, ο υπέρτατος στόχος μας είναι να έχουμε μια ισορροπημένη και ήρεμη ζωή, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναζητήσουμε τη σοφία που θα μας βοηθήσει να καλλιεργήσουμε στενές και υγιείς σχέσεις. Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν στενούς κοινωνικούς δεσμούς με τους φίλους και την οικογένειά τους είναι πιο ευτυχισμένοι, έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας και διαχειρίζονται καλύτερα το άγχος των καιρών μας. Οι καλές κοινωνικές σχέσεις είναι σημαντικές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, αφού όταν στερούμαστε ένα σταθερό και υποστηρικτικό περιβάλλον αυξάνονται οι πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε προβλήματα, όπως η κατάθλιψη, που μπορούν να μας επηρεάζουν σε κάθε τομέα. 

 

life

Επιπλέον, οι κοινωνικοί δεσμοί προσφέρουν ευκαιρίες για εξέλιξη και προσωπική ανάπτυξη, αφού κάθε σχέση μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για να πειραματιστούμε και να μάθουμε κάτι για τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας και τις δυνατότητες που υπάρχουν μεταξύ μας. 

Όταν, λοιπόν, χρειαζόμαστε συμβουλές για σχέσεις, καλό είναι να μην περιοριζόμαστε σε βιβλία αυτοβοήθειας και τηλεοπτικές εκπομπές. Η σοφία που προκύπτει μέσα από την πραγματική ζωή είναι πιο πολύτιμη και καλό είναι να αντιμετωπίζουμε με κριτικό μάτι τις διάφορες κοινοτοπίες που ακούγονται. Ας δούμε, λοιπόν, τα μαθήματα που μας διδάσκει η καθημερινότητά μας. 

Μάθηµα #1: Ισχυροί κοινωνικοί δεσµοί
«Η δύναµη των διαπροσωπικών σχέσεων είναι τόσο σηµαντική για την υγεία µας όσο και οι επιλογές που κάνουµε στον τρόπο ζωής µας» 

Έχουμε όλοι ακούσει τις κλασικές συμβουλές των γιατρών για να ζήσουμε περισσότερο: τακτική άσκηση, διακοπή καπνίσματος, ισορροπημένη διατροφή. Όμως, οι ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο και όσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα και η ποιότητα των σχέσεών μας, τόσο περισσότερο ζούμε. 

Η δημιουργία ενός δικτύου που μας στηρίζει είναι δύσκολη στον σύγχρονο κόσμο, αλλά αξίζει να το κάνουμε. Υπάρχουν έρευνες που λένε ότι οι άνθρωποι με ενεργό κοινωνική ζωή έχουν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία σε σχέση με τους λιγότερο κοινωνικούς ανθρώπους. Μάλιστα, το χαμηλό επίπεδο κοινωνικής αλληλεπίδρασης φαίνεται να έχει τις ίδιες αρνητικές επιπτώσεις με το κάπνισμα και την έλλειψη άσκησης. 

Έρευνα έδειξε ότι όσο περισσότερες κοινωνικές συνδέσεις έχουμε τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητά μας να καταπολεμάμε τις λοιμώξεις. Οι ερευνητές έδωσαν σε υγιή άτομα σταγόνες που περιείχαν ιό γρίπης και είδαν ότι όσοι είχαν ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο είχαν και λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν. Ωστόσο, σημασία έχει και το είδος των σχέσεων που διατηρούμε. Έτσι, οι στενές φιλίες, που μας παρέχουν ενθάρρυνση και υποστήριξη, μπορεί να έχουν προστατευτική επίδραση στο καρδιαγγειακό μας σύστημα, ιδιαίτερα σε περιόδους στρες. Οι ειδικοί εικάζουν ότι το άγχος, που συνδέεται με χαμηλή κοινωνική υποστήριξη, πυροδοτεί μια σειρά αντιδράσεων που επηρεάζουν αρνητικά το σώμα, συμπεριλαμβανομένων της καρδιαγγειακής λειτουργίας και του ανοσοποιητικού συστήματος. 

Μάθηµα #2: Δραστική αποδοχή
«Δεν µπορείς να αλλάξεις αυτούς που αγαπάς, γι’ αυτό εστίασε στο να αλλάξεις τον εαυτό σου» 

Η ιδέα ότι μπορούμε να διορθώσουμε τα «στραβά» των συνεργατών, των φίλων, των γονέων, των παιδιών μας, κάνοντάς τους να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που εμείς θέλουμε, υπάρχει πάντα στο βάθος του μυαλού μας. Το Εγώ μας συχνά μας πείθει ότι ο τρόπος που εμείς βλέπουμε τα πράγματα είναι ο σωστός και ότι εμείς έχουμε μια βαθύτερη γνώση για το τι είναι καλύτερο. Η αλήθεια όμως είναι ότι το να προσπαθούμε να διορθώσουμε τα ελαττώματα κάποιου άλλου συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ ή αποτυγχάνει και το άλλο πρόσωπο μπορεί να πάρει το μήνυμα ότι δεν είναι αρκετά καλό, να αγανακτήσει και τελικά να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα που μας φέρνει σε απόσταση. 

Η καλύτερη λύση είναι να κοιτάξουμε μέσα μας και να διορθώσουμε το δικό μας πρόβλημα, αντί να προσπαθούμε να αλλάξουμε τους άλλους. Βέβαια, ορισμένες φορές αυτό σημαίνει ότι απλώς αποδεχόμαστε μια κατάσταση. Αν π.χ. γνωρίζουμε ότι ο σύντροφός μας μισεί τις μεγάλες συγκεντρώσεις, μπορούμε να πάμε μόνοι στο επόμενο πάρτι. Έτσι, αυτός δεν θα πιεστεί και εμείς δεν θα αναγκαστούμε να φύγουμε νωρίς. 

Κάνοντας υποχωρήσεις, ουσιαστικά αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχουν θέματα για τα οποία δεν πρόκειται ποτέ να συγχρονιστούμε με τους γύρω μας και ότι είμαστε πρόθυμοι αυτό να το αποδεχθούμε, προκειμένου ο άλλος να διατηρήσει την αυτονομία του. Με όλους θα έχουμε μόνιμες διαφορές, αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτές. Ανεξάρτητα από το αν το άλλο πρόσωπο θα αλλάξει, η αποδοχή δείχνει τον σεβασμό μας απέναντί του. 

Μάθηµα #3: Το πάθος µειώνεται, η αγάπη µένει
«Το να είµαστε εξοικειωµένοι µε τον σύντροφό µας δεν είναι το ίδιο µε το να µην τον αγαπάµε» 

Πολλές είναι οι παρανοήσεις που υπάρχουν αναφορικά με τις σχέσεις, π.χ. ότι το πάθος μένει από μόνο του ζωντανό. Έτσι, συχνά οι άνθρωποι υποθέτουν ότι μια σχέση έχει υποστεί μόνιμη ζημιά όταν η περίοδος του σεξουαλικού ενθουσιασμού περάσει και αρχίσουν οι τσακωμοί. Μέρος του προβλήματος προκύπτει από την πεποίθηση ότι είναι πιο εύκολο να κόψουμε τους δεσμούς παρά να παλέψουμε για την επίλυση των διαφωνιών. Το ανώριμο μέρος του εαυτού μας δεν θέλει να αντιμετωπίσει την περιορισμένη ικανότητά μας να επενδύσουμε στον άλλον και αγαπά την ιδέα ότι οι «συμβατοί» άνθρωποι δεν συγκρούονται. Σε μια καλή σχέση, όμως, τα ζευγάρια διαφωνούν, τα παράπονα ακούγονται και οι άνθρωποι αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα λάθη τους. 

Είναι, επίσης, φυσιολογικό μετά το αρχικό στάδιο μιας σχέσης η σεξουαλική επιθυμία να υποχωρεί. Αυτό όμως προσφέρει μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε στη σχέση μας με τρόπους που θα ήταν αδύνατο αρχικά. Η βαθιά αγάπη έρχεται μετά τη συναισθηματική εμπειρία της πρώτης περιόδου, όπου βλέπουμε πόσο ατελής είναι ο άλλος και παρ’ όλα αυτά δεχόμαστε να δεσμευτούμε. 

Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια σχέση, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βιώσουμε ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων. Η μόνη λύση για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για ό,τι μας απασχολεί και αντί να αναρωτιόμαστε αν είμαστε ακόμα ερωτευμένοι με τον σύντροφό μας, να ψάχνουμε τι μπορούμε να κάνουμε για να αποκατασταθεί η σχέση μας. Τέλος, ας θυμόμαστε ότι μια σχέση απαιτεί συνεχή προσπάθεια. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τι είναι αυτό που κάνει τον σύντροφό μας να νιώθει καλύτερα, αλλά συνήθως είμαστε πολύ κουρασμένοι ή νευριασμένοι για να το κάνουμε. 

Μάθηµα #4: Καλοπροαίρετη αµέλεια
«Μερικές φορές λίγη αδιαφορία είναι καλύτερη από την υπερπροστασία» 

Τηλεφωνούν καθημερινά στους δάσκαλους για να μάθουν πώς τα πάει το παιδί τους ή βρίσκονται συνεχώς μαζί του. Ο λόγος για τους υπερπροστατευτικούς γονείς, που προσκολλώνται στα παιδιά τους για να τα κρατήσουν ασφαλή και χαρούμενα ή επειδή πιστεύουν ότι έτσι δημιουργούν ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς. 

Μια τέτοια νοοτροπία φαίνεται λογική σε έναν αβέβαιο κόσμο, γεμάτο κινδύνους (πραγματικούς ή όχι) και έντονο ανταγωνισμό. Ωστόσο, οι γονείς αυτοί συχνά υπερεκτιμούν την επίδρασή τους, δεν εμπιστεύονται τις ικανότητες του παιδιού και φαίνεται να μην καταλαβαίνουν ότι οι ισχυροί δεσμοί χτίζονται πάνω στην καθημερινή φροντίδα του. Μάλιστα, η ανάγκη τους για εμπλοκή γίνεται μεγαλύτερη όταν βλέπουν το παιδί τους ως υποκατάστατο για την εκπλήρωση των δικών τους ονείρων. 

Όμως, η παρέμβαση αυτή μπορεί μακροπρόθεσμα να επιδράσει αρνητικά. Με το να μην αφήνουν τα παιδιά να «σκοντάψουν» σε μικροπράγματα, δεν τα αφήνουν να αναπτύξουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, τους στερούν την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται και ενισχύουν τη εξάρτηση από τους ίδιους. Επιπλέον, τα παιδιά που συνηθίζουν να παίρνουν ό,τι χρειάζονται, χωρίς να κάνουν οποιαδήποτε προσπάθεια, μπορεί μελλοντικά να απογοητευτούν, αφού ο υπόλοιπος κόσμος δεν τους αναγνωρίζει αυτό το αυτονόητο δικαίωμα. Κάνοντας, όμως, ένα βήμα πίσω, μαθαίνουμε στα παιδιά να σηκώνονται όταν πέφτουν, να αντιλαμβάνονται εσωτερικά το γονικό δέσιμο και να αναγνωρίζουν τις δικές τους ικανότητες. Η δουλειά μας ως γονέων είναι να καταστήσουμε τα παιδιά μας αυτάρκη. 

Μάθηµα #5: Τα αντίθετα δεν έλκονται για πάντα 

Το «κλειδί» για μια ευτυχισμένη και υγιή σχέση είναι η επιλογή ενός συντρόφου που μας μοιάζει αρκετά, ενός προσώπου που επικυρώνει τις υπάρχουσες απόψεις και τις συνήθειές μας, αντί να προσπαθεί να μας αλλάξει. Αυτό μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά τα αντίθετα δεν έλκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο ρόλος που παίζουν τα κοινά στοιχεία στις αξίες, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, το οικονομικό υπόβαθρο, τη θρησκεία είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την επιτυχία μιας σχέσης. Όσο περισσότερο ένα ζευγάρι μοιράζεται μια παρόμοια προοπτική, τόσο μειώνονται οι πιθανές συγκρούσεις στη σχέση των δύο συντρόφων. Είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της σχέσης το ζευγάρι να βρει κοινό έδαφος όσον αφορά τις προσωπικές του αξίες. 

Ωστόσο, η συμβατότητα είναι η μία πλευρά του νομίσματος που λέγεται υγιής σχέση, καθώς η σπίθα της έλξης προέρχεται από τις μικρές μας διαφορές. Η κοινή βάση είναι σημαντική για τη διατήρηση μιας σχέσης σε βάθος χρόνου, αλλά η συμπληρωματικότητα κάνει πραγματικά τη διαφορά όσον αφορά το σεξουαλικό πάθος. Τα ζευγάρια που είναι υπερβολικά όμοια καταλήγουν να έχουν μια σχέση αδελφική, προβλέψιμη, χωρίς εκπλήξεις και νέα στοιχεία. 

Ποια είναι, λοιπόν, η χρυσή τομή; Το να έχουμε έναν σύντροφο του οποίου τα πάθη διαφέρουν αρκετά από τα δικά μας, ώστε να επεκτείνουν τις εμπειρίες μας, αλλά με τον οποίο να είμαστε σε συμφωνία για τα σημαντικά θέματα, όπως π.χ. το πώς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ, ψυχοθεραπεύτρια, οικογενειακή θεραπεύτρια

Photo Copyright: Maria Korogianni